Το Infamous: Second Son διαδραματίζεται στο Seattle το 2016 (επτά χρόνια μετά τα γεγονότα του Infamous 2), όπου έχει δημιουργηθεί το Department of Unified Protection (DUP) με στόχο την εξολόθρευση των bioterrorists (πρώην conduits). Μετά από ένα ατυχές συμβάν, ο πρωταγωνιστής Delsin Rowe αποκτά περίεργες δυνάμεις, ενώ ο αδερφός του Reggie προσπαθεί να τον βοηθήσει να βρουν μία “θεραπεία”. Χωρίς να επεκταθώ περισσότερο, να σημειώσω ότι το “καλό τέλος” του Infamous 2 θεωρείται cannon, οπότε ξεχάστε τον Cole καθώς είναι νεκρός. Επίσης, ο τίτλος παίζει πολύ καλά με τη σχέση των δύο αδερφών, δημιουργώντας ένα δέσιμο μεταξύ τους και των παικτών, ενώ παράλληλα αναδεικνύει πέραν των υπερδυνάμεων τόσο την ανθρώπινη πλευρά του Delsin, όσο και την ανησυχία του αδερφού του. Όμως, πολλοί από τους υπόλοιπους χαρακτήρες μοιάζουν “περαστικοί”, ακόμα και αυτοί που υποτίθεται έπρεπε να έχουν μεγαλύτερο βάρος στη ζωή του πρωταγωνιστή, κάνοντας την ιστορία να μοιάζει βεβιασμένη και “φτωχή”. Όχι ότι η ιστορία σαν ιστορία δεν είναι καλή, αλλά αφήνει τόσα ερωτήματα και σίγουρα σας κάνει να θέλετε πολλά περισσότερα από ότι παραδίδει το παιχνίδι.
Το Infamous: Second Son δίνει μεγαλύτερη βάση στο gameplay, όπου δείχνει ότι έχει σωστές βάσεις. Κάθε DUP checkpoint σας δίνει την ευκαιρία να ακονίσετε τις δυνάμεις σας, με τα τελικά αποτελέσματα των combo να προσφέρουν ένα υπερθέαμα επί της οθόνης αλλά και μία ασύγκριτη ικανοποίηση. Οι δύο δυνάμεις που παρέχονται είναι το neon και ο καπνός, με τη στρατηγική εναλλαγή μεταξύ τους εντός των μαχών να δημιουργεί σχεδόν πάντα την αίσθηση του “φρέσκου”. Για να μπορείτε βέβαια να χρησιμοποιείτε τις δύο δυνάμεις πρέπει να έχετε και τις απαραίτητες πηγές ενέργειας και εδώ το παιχνίδι μάλλον είναι πολύ εύκολο, αφού σε κάθε γωνία σας περιμένει είτε ένα φως είτε ένα τρακαρισμένο αυτοκίνητο για να “φουλάρετε”. Αν και αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, αφού η κλίμακα των μαχών και ο αριθμός των εχθρικών στρατευμάτων ενδείκνυται για απερίσκεπτη χρήση των δυνάμεων.
Τα skill trees έχουν βελτιωθεί αρκετά, ενώ πλέον μπορείτε να επιλέξετε αν θα επικεντρώσετε τους πόντους σας σε μία δύναμη ή αν θα τους διαχωρίσετε ώστε να πειραματιστείτε. Επίσης, οι επιλογές που ξεκλειδώνονται βασίζονται στην “καλή” ή “κακή” προσέγγιση του παιχνιδιού, κάτι για το οποίο θα μιλήσουμε παρακάτω. Οπότε, οι δυνάμεις αλλά και οι συνδυασμοί αυτών δεν εξαρτώνται μόνο από τους πόντους που μαζεύετε, αλλά και από το πώς παίζετε, στοιχείο που δίνει μεγάλη αξία επανάληψης στο παιχνίδι. Επίσης, η εμπειρία των νέων δυνάμεων αλλά και η δημιουργία νέων combo δίνει νόημα σε κάθε μάχη, εξαλείφοντας την όποια αίσθηση μονοτονίας, τουλάχιστον ως προς τις επιλογές.
Από την άλλη, το Infamous: Second Son από μόνο του συνολικά αποτελεί ένα επαναλαμβανόμενο “μακελειό”. Κάθε DUP checkpoint ναι μεν δίνει την ευκαιρία για νέα “πειράματα”, όμως μετά από το τρίτο κιόλας καταλαβαίνετε ότι πρόκειται για το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά, με την προσθήκη κάποιων νέων εχθρών ή κάποιων αφεντικών. Αυτό δε μπορεί να χαρακτηριστεί ούτε κακό ούτε καλό.
Προσωπικά, όταν ένα παιχνίδι μου δίνει μία τόση μεγάλη πληθώρα επιλογών και ξέρω ότι με κάθε αναβάθμιση ή με διαφορετικούς συνδυασμούς θα δω κάτι νέο να δημιουργείται επί της οθόνης δύσκολα μπορώ να το εκλάβω ως αρνητικό, οπότε το αφήνω “εκτός κριτικής” και ο καθένας μόνος του ας κρίνει αν είναι το ένα ή το άλλο.
Στα της “μετακίνησης” μέσα στην πόλη, εδώ και πάλι το Second Son αφήνει ανάμικτες εντυπώσεις. Ενώ μετά από τις σχετικές αναβαθμίσεις η μετακίνηση μέσω των δυνάμεων, είτε με μεγάλα άλματα είτε με dash είτε ακόμη και με φτερά, προσφέρει μία αίσθηση ικανοποίησης, η πιο ρεαλιστική εκδοχή με parkour είναι αρκετά πιο δύσκολη από τους προηγούμενους τίτλους της σειράς. Υπάρχουν προβλήματα τόσο στο grab (σε σημεία μάλιστα που φαίνονται ότι είναι προσβάσιμα είτε δεν μπορείτε να κάνετε grab, είτε πρέπει να προσπαθήσετε παραπάνω από δύο φορές), όσο και στην κάμερα.
Βέβαια, από ένα σημείο και μετά ξεχνάτε τελείως αυτή την προσέγγιση, όμως δεν είναι δυνατόν ένα στοιχείο που ήταν αρκετά δυνατό στους προηγούμενους τίτλους να μην δουλεύει καλά, όταν μάλιστα σχεδόν κάθε άλλο χαρακτηριστικό του gameplay έχει βελτιωθεί.
Όπως και στα άλλα Infamous, έτσι και εδώ οι επιλογές σας είναι αυτές που καθορίζουν αν ο πρωταγωνιστής είναι καλός ή κακός. Σε τέτοιες στιγμές επιλογών εμφανίζονται επί της οθόνης μία κόκκινη και μία μπλε επιλογή, οι οποίες αντιστοιχούν σε κακός και καλός. Η ιστορία όμως, αν και προσπαθεί να μη δείξει ξεκάθαρα την ιδεολογία του Delsin και τον έχει να βρίσκεται σε συνεχή σύγκρουση με τον ίδιο του τον εαυτό (κυρίως λόγο του νεαρού της ηλικίας του), δε δικαιολογεί σε καμία περίπτωση τον “κακό” δρόμο. Ακόμη και αν όλες σας οι επιλογές είναι κόκκινες, καταλαβαίνετε πως το να σκοτώνει ο Delsin αθώους πολίτες και από δίπλα ο σερίφης αδερφός του απλά να είναι σύμφωνος με τις πράξεις του κάπου δεν κολλάει. Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για τον ίδιο άνθρωπο που σε άλλες cutscenes προσπαθεί να βοηθήσει ανθρώπους που βρίσκονται σε κίνδυνο.
Οπότε, ναι μεν είναι καλό να υπάρχουν οι επιλογές, αλλά πρέπει το σύστημα επιλογών να έχει και κάποιο ουσιαστικό αντίκτυπο στην ιστορία, κάτι που δυστυχώς όχι μόνο δεν γίνεται, αλλά δε μπορεί να υποστηριχτεί καν η “κακή” πλευρά.
Ολοκληρώνοντας με το gameplay, να αναφέρω δύο πράγματα. Πρώτον, η πόλη του Seattle είναι γεμάτη με δευτερεύουσες αποστολές, τόσες πολλές μάλιστα που ενώ δεν έφτασα ούτε στο 80% ολόκληρο το παιχνίδι, συμπλήρωσα πάνω από 20 ώρες παιχνιδιού, ενώ και τη δεύτερη φορά που έπαιξα (ως κακός), στις 23 ώρες ήμουν κάτω από το 90%. Οπότε, μιλώντας για διάρκεια, αν αναλογιστούμε πόσες δευτερεύουσες αποστολές υπάρχουν σε συνδυασμό με τις διαφορετικές επιλογές, έχουμε έναν τίτλο με εξαιρετικό “value for money”. Δεύτερον, ομολογώ ότι ναι μεν ο αριθμός των εχθρών σε κάθε μάχη είναι ικανοποιητικός, όμως η ποικιλία τους υστερεί αρκετά, ενώ ακόμη και όταν φτάσετε σε σημείο όπου προστίθενται νέοι, τους “συνηθίζετε” πολύ γρήγορα. Οπότε, θεωρώ ότι κάθε παίκτης θα έχει και μία διαφορετική γεύση από το Infamous: Second Son, καθώς πολλά αρνητικά του gameplay είναι υποκειμενικά.
Ο τεχνικός τομέας του Infamous: Second Son δείχνει τη δύναμη του PS4 σε κάθε του πλευρά, ακόμη και αν πλέον έχει εξαλειφθεί πλήρως η αισθητική κόμικ. Από την πανέμορφη πόλη του Seattle έως τους απίστευτους φωτισμούς, η οπτική πανδαισία επί της οθόνης είναι αυτό που περιμένετε από ένα πραγματικό next-gen παιχνίδι. Τα εντυπωσιακά εφέ, τα λεπτομερή μοντέλα χαρακτήρων, καθώς και η τρομερή κίνηση των στοιχείων των προσώπων είναι ότι καλύτερο έχουμε δει στη νέα γενιά μέχρι στιγμής. Το μοναδικό πρόβλημα που εντοπίζεται είναι κάποια μικρά “κολλήματα” όταν γίνεται πανικός στις μάχες, δηλαδή όταν υπάρχουν πολλοί στρατιώτες σε συνδυασμό με τη χρήση δυνάμεων με πολλά εφέ, όμως δεν το συναντάτε συχνά και πάνω απ' όλα δεν χαλάει σε καμία περίπτωση την εμπειρία. Ο ήχος κυμαίνεται στα ίδια υψηλά επίπεδα, αν και το καστ των ηθοποιών δεν ανταποκρίνεται πλήρως στις απαιτήσεις, ρίχνοντας λίγο το όλο σύνολο.
Συνοψίζοντας, το Infamous: Second Son είναι ο τίτλος που περίμεναν οι κάτοχοι PS4 και η απόδειξη ότι οι next-gen κονσόλες έχουν όντως να προσφέρουν περισσότερα πράγματα, τουλάχιστον στον οπτικό τομέα. Tα όμορφα γραφικά, το ολοζώντανο Seattle, η μεγάλη διάρκεια αλλά και η πληθώρα κινήσεων σίγουρα δε θα αφήσει τους λάτρεις του είδους παραπονεμένους. Από την άλλη, η έλλειψη βάθους στους υπόλοιπους χαρακτήρες πέραν των δύο αδερφών, η μικρή ποικιλία εχθρών, το απογοητευτικό voice acting, τα προβλήματα στο parkour και κυρίως η αίσθηση “μικρής σημασίας” των επιλογών του παίκτη κρατάνε κάπως πίσω το παιχνίδι. Πάντως, η Sucker Punch έχει θέσει γερές βάσεις για το μέλλον και για το επόμενο Infamous, όποτε κι αν έρθει αυτό.
- Superhero open-world με τα όλα του
- Συνδυασμοί δυνάμεων και πληθώρα combos
- Ικανοποιητική διάρκεια
- Ποικιλία δευτερευουσών αποστολών
- Μεγάλη αξία επανάληψης
- Πραγματικό δείγμα next-gen γραφικών
- Εξαιρετική μουσική επένδυση
- Σύστημα ηθικών επιλογών χωρίς επιπτώσεις στην ιστορία
- Επαναλαμβανόμενοι εχθροί
- Χαμηλό επίπεδο δυσκολίας
- Οι υπόλοιποι χαρακτήρες έρχονται και φεύγουν “ανεξήγητα”
- Προβληματικό parkour
- Απογοητευτικό voice acting
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 8.5
| ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ: | PS4 | |||||
| ΑΝΑΠΤΥΞΗ: | Sucker Punch | |||||
| ΕΚΔΟΣΗ: | Sony | |||||
| ΔΙΑΘΕΣΗ: | Sony Hellas | |||||
| ΕΙΔΟΣ: | Open-world action adventure | |||||
| ΠΑΙΚΤΕΣ: | Single-player | |||||
| ΕΠΙΣΗΜΟ SITE: | http://infamoussecondson.eu.playstation.com/enjoyyourpower | |||||
| HM. ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: | 21/3/2014 | |||||
| PEGI: | 16 |
