Driveclub Review

0
Χρησιμοποιώντας μια βιβλική παρομοίωση, τα πράγματα έχουν ως εξής: απέναντι από τον Δαβίδ, του οποίου τον ρόλο έχει το Driveclub, στέκεται ο Γολιάθ που δεν είναι άλλος από τις εξωπραγματικές πλέον προσδοκίες που έχουν οι gamers για το νέο τίτλο της Evolution. Είναι δηλαδή άδικο. Tο παιχνίδι ξεκίνησε απλά ως το στήριγμα του λανσαρίσματος του PS4 (η όλη προώθηση μέσω PS Plus προς τα εκεί παρέπεμπε) και κατέληξε, μετά από καθυστέρηση ενός ολόκληρου χρόνου, να είναι η μεγάλη αποκλειστικότητα της Sony για το φετινό φθινόπωρο. Είναι τελικά το Driveclub αντάξιο των προσδοκιών;

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Το τί είναι το Driveclub μπορεί ο καθείς να αντιληφθεί - ένα παιχνίδι racing. Τί racing όμως; Είναι arcade, σε στιλ Need for Speed, ή sim σε στιλ Gran Turismo; Θα έλεγα πως βρίσκεται ακριβώς στη μέση. Συνδυάζει το βάρος και κάποια στοιχεία οδηγικής συμπεριφοράς που βρίσκει κανείς συνήθως στους εξομοιωτές, με την αίσθηση της ταχύτητας και την ανεκτική σε σφάλματα λογική των arcade παιχνιδιών. Μια μίξη χαρακτηριστικών δηλαδή, που δε φτάνει ποτέ στα άκρα, αλλά καταφέρνει να διασκεδάσει τους φαν και των δύο ειδών. Δεν ασχολείστε με τηλεμετρίες, ρυθμίσεις αναρτήσεων κλπ, αλλά ούτε και τολμάτε να αφαιρεθείτε όταν τρέχετε με ένα Henessey Venom και ταχύτητες της τάξης των 270 χιλιομέτρων (διότι οι συνέπειες είναι μάλλον οδυνηρές αν χάσετε τον έλεγχο). Μπαίνετε ωστόσο στη διαδικασία να διαλέγετε ποιο αυτοκίνητο ταιριάζει περισσότερο στην εκάστοτε διαδρομή, ή έστω, ποιο ταιριάζει περισσότερο στο δικό σας τρόπο παιχνιδιού, γιατί το καθένα ανταποκρίνεται διαφορετικά.

Αντίστοιχες λεπτομέρειες υπάρχουν διάσπαρτες παντού στο Driveclub. Από τις στροφές των αυτοκινήτων που πέφτουν αισθητά στις ανηφόρες, μέχρι την πολύ καλή αίσθηση που αφήνει το χειρόφρενο στις κλειστές στροφές (το χειρόφρενο δεν είναι πανάκεια, όπως στα Need for Speed, και μερικές φορές συμφέρει να πάρετε τη στροφή όπως θα την παίρνατε κανονικά). Και άλλες πολλές μικρές παρόμοιες λεπτομέρειες, που οδηγούν στο συμπέρασμα πως τα αυτοκίνητα του παιχνιδιού είναι πραγματικά δουλεμένα. Πέρα από την οδηγική τους συμπεριφορά, που ούτως ή άλλως διαφέρει, το καθένα δίνει και μια διαφορετική αίσθηση. Τα πιο ελαφριά ας πούμε, όπως η Alfa 4C, δεν τραβάει εύκολα στις ανηφόρες, ζορίζεται. Εν αντιθέσει φυσικά με τα πιο βαριά, όπως οι Bentley, που δεν αντιμετωπίζουν τέτοια προβλήματα.

Aston Martin υπάρχουν αρκετές.
                Aston Martin υπάρχουν αρκετές.

Βέβαια, αυτό έλειπε, να μην είναι και δουλεμένα, αφού στο σύνολο τους είναι μόλις 50. Ο αριθμός αυτός μπορεί στο μάτι να μη φαντάζει ιδιαίτερα μικρός (άλλωστε και το NFS Rivals 49 έχει), όμως το Forza Horizon 2, ο μεγάλος φετινός αντίπαλος του Driveclub, περιλαμβάνει πάνω από 200. Και αν έχετε έτοιμη τη δικαιολογία πως δε συγκρίνονται τα δύο παιχνίδια, κάτι που ισχύει φυσικά, να σας παραπέμψω απλά στο Forza Motorsport 5, ένα sim που έκανε ντεμπούτο με τη νέα γενιά και έχει και αυτό τριψήφιο αριθμό αυτοκινήτων. Και δεν είναι μόνο ο αριθμός απογοητευτικός, άλλωστε έχει ήδη ακουστεί η έταιρη δικιολογία, “λίγα και καλά”. Υπάρχουν τρανταχτές ελλείψεις. Λείπουν οι Lamborghini, λείπουν οι Porsche (αν και υπάρχουν κάποιες Ruf), λείπει οποιαδήποτε αμερικάνικη μάρκα (πέρα από την προαναφερθείσα Hennessey) και οποιαδήποτε ιαπωνική. Ώρες ώρες μου φάνηκε πως το Driveclub είναι ένας τύπος ωδής στα... ευρωπαϊκά αυτοκίνητα και όσο και να λατρεύω τις Mercedes ή τις Ferrari, δε μπορώ παρά να θεωρήσω αδικαιολόγητη την έλλειψη ενός Nissan GT-R ή των νέων Viper και Corvette.

Και δεν είναι μόνο αυτό το πρόβλημα του παιχνιδιού. Διάφορα θέματα παρουσιάζουν και οι πίστες που είναι διαθέσιμες. Πρώτα απ’όλα να ξεκαθαρίσω το πώς λειτουργεί η δομή τους: είναι χωρισμένες ανα χώρα, με την κάθε χώρα να έχει ένα σεβαστό αριθμό πιστών, έστω και αν κάποιες είναι απλά μια ανάποδη εκδοχή των κανονικών διαδρομών. Το θέμα εντοπίζεται στις ίδιες τις διαδρομές. Είναι παντελώς αδιάφορες και συνεπώς καθόλου αξιομνημόνευτες - πολύ δύσκολα σας κάνει εντύπωση κάποια απαιτητική στροφή ή έστω ένα σημείο με αγωνία. Έντονη ανάμνηση σας γίνονται μόνο τα τοπία, που είναι εντελώς διαφορετικά σε κάθε χώρα. Ο Καναδάς είναι γεμάτος δάση, ενώ οι διαδρομές της Νορβηγίας απλώνονται ακόμα και ανάμεσα σε παγετώνες. Πράγμα που με οδηγεί σε ακόμα ένα αρνητικό, που ευτυχώς θα διορθωθεί. Μιλάω φυσικά για την έλλειψη καιρικών φαινομένων, χαρακτηριστικό κλειδί που θα κολάκευε πλήρως τις διαδρομές σε κάθε χώρα. Από τώρα φαντάζομαι τις βροχές της Σκωτίας και εκστασιάζομαι. Ας ελπίσουμε ότι τα καιρικά φαινόμενα θα προστεθούν σύντομα όπως έχει υποσχεθεί η Evolution.

Οι ελλείψεις του παιχνιδιού πάντως δε σταματούν εδώ. Οι απουσίες replay και photo mode έχουν σημειωθεί εδώ και καιρό, με την Evolution επίσης να υπόσχεται ότι θα τα προσθέσει. Εντύπωση μου έκανε και το γεγονός πως δεν υπάρχει το παραμικρό στοιχείο διαθέσιμο για τις πίστες. Κανείς δεν ξέρει τί μήκος έχουν ή έστω, ποια είναι η διαδρομή τους. Ναι, in-game χάρτης στο user interface υπάρχει, αλλά σε μεγέθυνση ολόκληρος χάρτης των πιστών δεν υπάρχει πουθενά. Επιπλέον, δεν μπορείτε να αλλάξετε χρώμα στο αμάξι που χρησιμοποιείτε (πριν τον αγώνα). Υπάρχει ένα συγκεκριμένο προκαθορισμένο χρώμα και μια σειρά από διάφορα σχέδια, τα οποία, για να αλλάξετε, πρέπει να κάνετε μια ολόκληρη διαδικασία. Ούτε μια ενδεικτική παλέτα. Ξέρω πως αυτά είναι μικροπράγματα, αλλά θεωρούνται δεδομένα σε ένα παιχνίδι αξιώσεων.

Οι νυχτερινοί αγώνες είναι εκπληκτικοί.
         Οι νυχτερινοί αγώνες είναι εκπληκτικοί.

Κατά τ’ άλλα το Driveclub είναι ένα τυπικό racing. Τα περισσότερα αυτοκίνητα είναι κλειδωμένα με το καλημέρα, και για να τα αποκτήσετε πρέπει να αποκτήσετε φήμη, που θυμίζει έντονα το σύστημα kudos των Project Gotham Racing. Φήμη αποκτάτε με διάφορους τρόπους όπως κάνοντας επιτεύγματα κατά τη διάρκεια των αγώνων (τύπου καθαρή διαδρομή), κερδίζοντας πρωταθλήματα στο single-player career ή αγώνες στο multiplayer. To career έχει μια αναιμική υπόσταση. Είναι απλώς μια σειρά από αγώνες που σκοπό έχουν καθαρά να εξοικειώσουν τους παίκτες με τα αυτοκίνητα, τις πίστες και τα είδη των διάφορων αγώνων. Πολύ λίγα events αποτελούνται από περισσότερους από δύο αγώνες, ενώ ο βαθμός δυσκολίας, ακόμα και στα τελευταία events που είναι θεωρητικά “πανδύσκολα”, δεν κουράσει πάρα πολύ. Οι αντίπαλοι οδηγοί είναι ιδιαίτερα επιθετικοί και σωστά “ρυθμισμένοι”, απλά οι αγώνες είναι μικροί σε διάρκεια και ο πειρασμός για restart σε μια λάθος στροφή είναι μεγάλος.

Πέρα από το τελικά αδιάφορο career, το χρόνο σας στο Driveclub μπορείτε να τον ξοδέψετε και με άλλους τρόπους. Ο πρώτος είναι να επιλέξετε έναν αγώνα ενάντια σε ΑΙ οδηγούς, επιλογή που υπάρχει φανερά για λόγους εξάσκησης. Η άλλη επιλογή προφανώς είναι το multiplayer, όπου τα πράγματα δεν είναι και πολύ καλύτερα. Το versus multiplayer είναι και αυτό με τη σειρά του αρκετά περιορισμένο. Προσέξτε, δεν υπάρχει καμία απολύτως επιλογή να ορίσετε εσείς σε ποιά πίστα θέλετε να τρέξετε ή την ώρα, τους γύρους και άλλα. Το versus είναι στην ουσία μια σειρά από προκαθορισμένα events τα οποία είναι ανοιχτά για εγγραφή. Όταν η αντίστροφη μέτρηση τελειώσει και το event ξεκινήσει, οι εγγεγραμμένοι παίκτες ταξινομούνται σε lobbies μέσω ενός συστήματος matchmaking και οι αγώνες ξεκινούν. Ευτυχώς, οι παίκτες σε ένα lobby συνεχίζουν αυτόματα στο επόμενο event, αφού υπάρχει ένα event ανά περίπου 30 δευτερόλεπτα. Εδώ να σημειώσω, πως όσο ήταν ανοιχτοί οι σέρβερ πριν την κυκλοφορία του παιχνιδιού, τα είδη των events ανανεώνονταν με κάθε νέα μέρα. Μέσα στο 24ωρο απλά έμπαιναν σε επανάληψη.

Οι online αγώνες πάντως έχουν ένα έξτρα ενδιαφέρον. Συχνά πυκνά οι αγώνες χωρίζουν τους παίκτες σε δύο ομάδες, τους μπλε και τους κόκκινους. Κερδίζει η ομάδα που συγκεντρώνει τους περισσότερους πόντους, οι οποίοι με τη σειρά τους μοιράζονται ανάλογα με την κατάταξη του κάθε οδηγού (ο πρώτος 15, ο δεύτερος 12 κ.ο.κ). Επιπλέον στο multiplayer “λάμπει” το σύστημα τιμωριών των άτακτων παικτών. Penalty λαμβάνει κάποιος όταν τρακάρει άσχημα έναν άλλον παίκτη ή αν κόψει δρόμο εκτός ασφάλτου. Όταν το λάβει, του μειώνεται η ταχύτητα για ένα χρονικό διάστημα ανάλογο με το παράπτωμα που έκανε. Το σύστημα λειτουργεί πετυχημένα και έχω την αίσθηση πως θα ισορροπίσει τον πανικό που επικρατεί στις ομολογουμένως στενές πίστες του Driveclub.

Φαντάζεστε να ρίχνει καρεκλοπόδαρα κιόλας;
        Φαντάζεστε να ρίχνει καρεκλοπόδαρα κιόλας;

Από την άλλη μεριά, υπάρχουν και τα πολυδιαφημισμένα κλαμπ. Μόνο που δεν υπάρχει κάποιος σπουδαίος λόγος να μπείτε σε κλαμπ. Όντας μέλος ενός κλαμπ, το μόνο αξιοσημείωτο και έμπρακτο υπέρ είναι κάποια αυτοκίνητα που γίνονται διαθέσιμα αν είστε μέλος σε κλαμπ υψηλού επιπέδου (αν βγείτε από αυτό τα αυτοκίνητα ξανακλειδώνουν). Από εκεί και πέρα υπάρχουν τα λεγόμενα challenges, δηλαδή μπορείτε να ανταλλάζετε προκλήσεις με άλλους παίκτες ή άλλα κλαμπ, που έχουν να κάνουν μόνο με τον καλύτερο χρόνο σε πίστες ή το μεγαλύτερο drift. Κάνετε δηλαδή κάποιο σπουδαίο χρόνο και προκαλείτε όσους παίκτες θέλετε εσείς να τον καταρρίψουν. Και τούμπαλιν βεβαίως, αποκτώντας φήμη στην πορεία. Σύγχρονο leaderboard με άλλα λόγια, αν και εφήμερο, αφού τα challenges μπορούν να έχουν διάρκεια μέχρι και επτά ημερών, έπειτα λήγουν.

Το όραμα δηλαδή της Evolution για ένα social racing πέφτει άγαρμπα στο κενό, αφού η όλη δομή των κλαμπ δεν προσφέρει κάτι. Με μόλις έξι θέσεις σε καθένα απ’ αυτά, δεν μπορείτε να χτίσετε κάποιο είδος αυτοκρατορίας ή ένα πολύ ελιτίστικο μαγαζί, όπως θυμάμαι γινόταν στα Test Drive Unlimited.
Όχι, εδώ το θέμα προσεγγίζεται από τη σκοπιά της παρέας. Αυτό θα ήταν πάρα πολύ λογικό, αν το party σας μπορούσε μόνο να γεμίζει από μέλη του κλαμπ στο οποίο ανήκετε, κάτι που προφανώς δεν ισχύει, και θα ήταν παντελώς παράλογο να ισχύει. Στο party μπορείτε να προσκαλέσετε οποιονδήποτε παίκτη, είτε είναι μέλος του κλαμπ σας είτε όχι. Οπότε ο ρόλος της μάζωξης περιορίζεται μόνο στο ποια εξάδα παικτών έχει την περισσότερη συνολική φήμη και ποια έχει το καλύτερο σχέδιο στα αυτοκίνητα. Γιατί κατά τη δημιουργία ενός κλαμπ το παιχνίδι παρουσιάζει ένα μινιμαλιστικό editor που έχει να κάνει με διάφορα σχέδια βαφής (η οποία μπορεί να εφαρμοστεί σε οποιοδήποτε αμάξι) και κάποια σύμβολα, το έμβλημα του κλαμπ δηλαδή. Το εργαλείο editor είναι σαφώς πιο περιορισμένο από ότι έχουμε συνηθίσει στα παιχνίδια Forza, αφού τα σύμβολα προς χρήση είναι προσχεδιασμένα.

Ενώ λοιπόν το Driveclub αποτυγχάνει σε κάποια βασικά, τουλάχιστον πετυχαίνει στα γραφικά. Για αρχή, τα αυτοκίνητα είναι εκπληκτικά σχεδιασμένα. Μιλάμε για την πιο ρεαλιστική απεικόνιση αυτοκινήτων σε παιχνίδι μέχρι τώρα και είναι πραγματική απόλαυση να το βλέπετε. Οι υφές, οι αντανακλάσεις του φωτός, τα πάντα κυμαίνονται σε νέο επίπεδο οπτικής πιστότητας. Το μόνο που υστερεί είναι οι ζημιές που υφίστανται τα αμάξια, που είναι απλά τυπικές. Δεν επηρεάζουν την οδηγική συμπεριφορά, αλλά παραδόξως δε γίνεται και να απενεργοποιηθούν! Τα εσωτερικά των αυτοκινήτων είναι αρκετά δουλεμένα για να ικανοποιήσουν τους λάτρεις της εσωτερικής κάμερας (μία από τις έξι διαθέσιμες κάμερες). Το μόνο παράπονο που έχω αφορά κάποιες υφές πλαστικών οι οποίες δεν ανταποκρίνονται στο υψηλό επίπεδο του υπόλοιπου αμαξώματος.

Τα ηλιοβασιλέματα δίνουν άλλο αέρα στις πίστες.
       Τα ηλιοβασιλέματα δίνουν άλλο αέρα στις πίστες.

Πάνω κάτω τα ίδια ισχύουν και για το υπόλοιπο παιχνίδι. Κάθε πίστα, ή μάλλον κάθε χώρα, προσφέρει κάτι το μοναδικό. Τα δάση του Καναδά είναι τρομερά αληθοφανή, ενώ η Χιλή προσφέρει μοναδικά ηλιοβασιλέματα. Το Driveclub λειτουργεί με πλήρως δυναμική ώρα - μπορεί να ξεκινάτε με ήλιο και όταν φτάνετε στον τερματισμό να έχει πέσει το σκοτάδι (προφανώς κάτι τέτοιο συμβαίνει αν η επιλογή για το πέρασμα του χρόνου είναι ρυθμισμένη στο μέγιστο). Αυτό που δίνει πραγματικά ρέστα στο παιχνίδι είναι ακριβώς ετούτη η εναλλαγή και σε τί θέση βρίσκεται η διαδρομή σχετικά με τον ήλιο. Αν τον έχετε μπροστά, υπάρχει μια φοβερή αντηλιά και τότε γίνεται εξαιρετικά δύσκολο να δείτε τί γίνεται στην πίστα, όπως άλλωστε και στην πραγματικότητα. Αν όμως τον έχετε από πίσω, τότε τα χρώματα του περιβάλλοντος γίνονται πιο έντονα και φιλικά. Μιλάμε δηλαδή για ένα πανέμορφο και πολύ προσεγμένο παιχνίδι που δείχνει τί γραφικά μπορούμε να περιμένουμε στη νέα γενιά.

Το ίδιο προσεγμένος και απολαυστικός είναι και ο ήχος του παιχνιδιού, όμως με μια τεράστια κόκκινη σημαία - την μουσική του. Η μουσική που επέλεξε η Evolution για να βάλει στους αγώνες απλά δεν ακούγεται. Δεν μπαίνω στη διαδικασία να κρίνω πόσο επαναλαμβανόμενη ή αδιάφορη είναι, απλά να σημειώσω πως η εταιρεία της είχε τόση... εμπιστοσύνη που η προεπιλεγμένη επιλογή είναι να μην παίζει καθόλου. Η αποτυχία αυτή πάντως δίνει χώρο στα εκπληκτικά ηχητικά εφέ των αγώνων να ακούγονται όπως πρέπει. Δεν είναι μόνο οι μηχανές ή τα λάστιχα που ουρλιάζουν και εξιτάρουν, ακόμα και η αλληλεπίδραση δρόμου και αυτοκινήτου είναι ξεχωριστή. Αν έχετε σύστημα surround, ετοιμαστείτε για εκπληκτικά πράγματα.

Εν κατακλείδι, τεχνικά το Driveclub είναι εξαιρετικό, με κάποιες μικρές ενστάσεις. Όμως, για να συνεχίσω την παρομοίωση που κάνω και στον πρόλογο, δεν είναι τα γραφικά ή ο ήχος που γίνονται η σφεντόνα του Δαβίδ. Είναι το διασκεδαστικότατο gameplay, που από μόνο του σας κρατάει στο παιχνίδι. Το Driveclub όμως έχει δύσκολο έργο μπροστά του. Με ένα μάλλον αδιάφορο career, multiplayer με πολλούς περιορισμούς και έναν κεντρικό άξονα, αυτό των κλαμπ, να αποδεικνύεται σχεδόν κούφιος, δεν έχει και πάρα πολλά να προσφέρει στους φαν του είδους. Είναι στο χέρι της Evolution να αποδείξει πως το Driveclub έχει μέλλον. Μέχρι τότε, το καλύτερο που έχετε να κάνετε ειναι να δοκιμάσετε τη δωρεάν έκδοση του PS Plus (όταν γίνει διαθέσιμη) και να κρίνετε οι ίδιοι αν το παιχνίδι ταιριάζει στα γούστα σας ή εκπληρώνει τις προσδοκίες σας.
  • Υπέροχο gameplay
  • Τρομερά γραφικά με πανέμορφα αυτοκίνητα και πίστες
  • Το σύστημα τιμωριών
  • Φοβερός ήχος
  • Αδιάφορο career
  • Λίγα αυτοκίνητα, με τρανταχτές απουσίες
  • Περιοριστική οργάνωση του multiplayer
  • Τα κλαμπ δεν προσφέρουν κάτι ουσιώδες
  • Άθλια μουσική στους αγώνες
  • Διάφορες μικροελλείψεις
πηγη

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 7.5
ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:PS4
ΑΝΑΠΤΥΞΗ:Evolution
ΕΚΔΟΣΗ:Sony
ΔΙΑΘΕΣΗ:Sony Hellas
ΕΙΔΟΣ:Racing
ΠΑΙΚΤΕΣ:Single-player, multiplayer
ΕΠΙΣΗΜΟ SITE:http://driveclub.eu.playstation.com/el_GR/home
HM. ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ:8/10/2014
PEGI:3
Tags

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια
* Please Don't Spam Here. All the Comments are Reviewed by Admin.
Δημοσίευση σχολίου (0)

buttons=(Accept !) days=(20)

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για καλύτερη φυλλομέτρηση. Δείτε...
Accept !
To Top