Styx: Master of Shadows Review

0
Είναι γεγονός πως το είδος των παιχνιδιών stealth συγκαταλέγεται στα πιο δύσκολα για τους δημιουργούς. Λίγα είναι τα παιχνίδια που ξεχωρίζουν και ακόμα λιγότερα εκείνα που έχουν αποκτήσει θρυλικό όνομα. Κάπου εκεί ανάμεσα έρχεται να σταθεί, χωρίς τυμπανοκρουσίες, ένας τίτλος από ένα στούντιο που λίγες φορές έχει παραδώσει κάτι άνω του μετρίου. Κι όμως, με τον ξεχωριστό πρωταγωνιστή και τη σαδιστική δυσκολία του, το Styx: Master of Shadows της Cyanide φέρνει κάτι φρέσκο στο είδος.

Τον χαρακτήρα Styx τον γνωρίσαμε στο ιδιαίτερο Of Orcs and Men, όπου και κλέβει την παράσταση ως το δεύτερο μισό του πρωταγωνιστικού διδύμου. Το Master of Shadows είναι prequel του Of Orcs and Men και δεν κάνει ιδιαίτερα καλή δουλειά στην γνωριμία του παίκτη με τον κόσμο και τους χαρακτήρες. Ο Styx είναι goblin και μάλιστα το μοναδικό goblin που μπορεί να μιλά ή που έχει δείξει δείγματα νοημοσύνης. Πρόκειται για έναν αξιολάτρευτο κοντοπίθαρο αλητάμπουρα με βρώμικο στόμα και καλό γούστο στα χρυσαφικά. Ξεκινάτε ως αιχμάλωτος του αρχηγού του πελώριου πύργου Akenash που φυλάσσει το δέντρο του κόσμου, το μοναδικό μέρος παραγωγής του μαγικού υγρού amber. Ο Styx αφηγείται το πώς έφτασε ως εκεί και ποιοι ήταν οι σκοποί του πριν τη φυλάκισή του.

Αφού το παιχνίδι σας οδηγεί στις περιπέτειες του Styx για πολλές ώρες, σας ξαφνιάζει με μία φοβερή ανατροπή που καταλήγει σε ένα φανταστικό τέλος γεμάτο αποκαλύψεις. Πέρα από αυτά τα εξαιρετικά σημεία, η πλοκή δεν εντυπωσιάζει ούτε κερδίζει δάφνες πρωτοτυπίας. Αυτό που σας κρατάει είναι το άριστο gameplay που δεν χαρίζεται σε κανέναν και γελάει κατάμουτρα σε κάθε ευκολία που έχουν εισάγει οι “ευρείας κατανάλωσης” τίτλοι τα τελευταία χρόνια.

Μέσα στα σκοτάδια του πύργου του Akenash και των παλατιών του, ο Styx μπορεί και κινείται σαν σαύρα, τρυπώνοντας σε κάθε χαραμάδα, σκαρφαλώνοντας σε κάθε δοκάρι και έχοντας πάντα έτοιμο το μαχαίρι του για γρήγορες και εύκολες λύσεις. Η κίνηση του Styx θυμίζει κάτι από τα παλιά, όταν τα παιχνίδια δεν έπαιρναν τον έλεγχο του χαρακτήρα σε κάθε περβάζι ή άλμα. Εδώ χρειάζεται να μετράτε τα βήματα σας, να κάνετε το άλμα τη σωστή στιγμή ή να στρίβετε στη γωνία μισό δευτερόλεπτο πριν σας δει ο φρουρός. Υπάρχουν μερικές εκνευριστικές στιγμές όπου ο Styx δεν πιάνεται από το σημείο που θέλετε ή δεν μπορείτε να πέσετε χωρίς να ξαναπιαστεί και να ανέβει. Τον μεγαλύτερο εκνευρισμό τον έχετε τις πρώτες ώρες όπου δοκιμάζετε σε ποιες επιφάνειες μπορεί να σκαρφαλώσει ο Styx. Υπάρχουν συγκεκριμένα σημεία σκαρφαλώματος στους τοίχους και συνολικά σχεδόν κάθε επιφάνεια είναι στην διάθεσή σας, απλά χρειάζεται λίγος χρόνος εξοικείωσης. Υπάρχουν και κάθε λογής κρυψώνες όπως σεντούκια, βάζα και τραπέζια. Δεν είστε ασφαλείς πουθενά όμως αν οι φρουροί γνωρίζουν την παρουσία σας και σας ψάχνουν με μανία.

Κόπιασε να σε κεράσω πόνο.
Κόπιασε να σε κεράσω πόνο.

Στην περιπέτειά σας ξεκινάτε με φτωχό οπλοστάσιο. Στο Styx Master of Shadows οι αναβαθμίσεις του χαρακτήρα σας κερδίζονται με τον πιο παλιομοδίτικο και ευχάριστο τρόπο. Αντί το παιχνίδι να τα προσφέρει όλα από την αρχή, απαιτεί να παίζετε όσο το δυνατόν καλύτερα και να ψάχνετε κάθε γωνία του επιπέδου ώστε να κερδίζετε τους απαραίτητους πόντους και να εξοπλίζετε τον Styx όπως επιθυμείτε. Πολλοί μηχανισμοί που έχουν γίνει της μόδας τα τελευταία χρόνια χρειάζονται αίμα και πολλές ώρες για να ξεκλειδωθούν.

Μόνιμος βραχνάς κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού είναι οι δεκάδες φρουροί που κόβουν βόλτες παντού χωρίς να υπάρχει κάτι να φυλάξουν. Σας κάνουν τη ζωή δύσκολη βλέποντάς σας από μακριά μέσα στο σκοτάδι ή σας αγνοούν κάτω από τη μύτη τους αρκεί να έχετε κολλήσει την πλάτη σας στο περβάζι του μπαλκονιού. Θα έλεγα πως οι εχθροί φέρονται ρεαλιστικά, σαν κακοπληρωμένοι στρατιώτες που αναγκάζονται να αντιδρούν όταν κάτι γίνεται κυριολεκτικά μπροστά στα πόδια τους.

Έχοντας γνώση επί του θέματος η Cyanide πήρε μία καλή απόφαση. Έκανε τα επίπεδα του παιχνιδιού πελώρια και τα γέμισε μέχρι σκασμού με τοξότες, ιππότες και υπηρέτες για να μην ξέρετε πού να κρυφτείτε. Έμεινα άφωνος όταν ολοκλήρωσα τη δεύτερη αποστολή και διάβασα στα στατιστικά πως είχα αφήσει ζωντανούς 150 στρατιώτες. Στις υψηλότερες δυσκολίες οι κώνοι όρασής τους μεγαλώνουν και οι αντιδράσεις τους γίνονται ακόμα πιο άμεσες, άρα χρειάζεστε γερά νεύρα και τιτάνια υπομονή.

Το σύστημα μάχης είναι λιτό και προσφέρει κάτι ιδιαίτερο στην ατμόσφαιρα - την απόγνωση. Μόλις σας ανακαλύψει κάποιος, φωνάζει τους υπόλοιπους φρουρούς και αρχίζουν να σας ψάχνουν. Αν σας βρουν, ο Styx κλειδώνει στον κοντινότερο στρατιώτη και προσπαθεί να αποκρούσει τις επιθέσεις του μέχρι να βρεθεί ένα άνοιγμα για επίθεση. Όσο παλεύετε για τη ζωή σας βλέπετε να σας περικυκλώνει η παρέα του στρατιώτη και παραδίνεστε στη μοίρα σας. Στην υψηλότερη δυσκολία αυτό το σύστημα μάχης τύπου mini-game απενεργοποιείται τελείως και πέφτετε νεκροί με το πρώτο χτύπημα, χωρίς την ευκαιρία να αμυνθείτε. Τεράστια βοήθεια στην περιήγηση σας στα επίπεδα είναι οι πιστοί και άμυαλοι κλώνοι που “ξερνά” ο Styx, πάντα πρόθυμοι να θυσιαστούν δημιουργώντας αντιπερισπασμό ή να χωθούν σε δύσβατα σημεία και να σας ανοίξουν τον δρόμο.

Τα βραδινά επίπεδα είναι τα καλύτερα.
Τα βραδινά επίπεδα είναι τα καλύτερα.

Συμπρωταγωνιστής του Styx σε αυτή την ιστορία είναι ο πύργος του Akenash με τους δαιδαλώδεις διαδρόμους, τα μαρμάρινα παλάτια, τα αποπνικτικά μπουντρούμια και τα εκατοντάδες περάσματά του. Κάθε χάρτης σας δίνει το ελεύθερο να περιηγηθείτε όπως εσείς θέλετε, ανάλογα πόσο θέλετε να προκαλέσετε τον εαυτό σας. Αν βάλετε στόχο να μαζέψετε όλο τον χρυσό ετοιμαστείτε να ιδρώσετε μέχρι να το πετύχετε. Αν θέλετε να περάσετε απαρατήρητος χρειάζεται όλη σας η υπομονή και τέλειος σχεδιασμός διαδρομής. Κάθε χάρτης έχει δοκιμασίες που αν τις πετύχετε κερδίζετε μπόλικους πόντους αναβαθμίσεων, πολλές από αυτές όμως είναι σχεδόν ακατόρθωτες στα υψηλά επίπεδα δυσκολίας. Ο σχεδιασμός των χαρτών εικαστικά είναι άλλοτε εντυπωσιακός και άλλοτε κοινότυπος αλλά όσο προχωράει η πλοκή τόσο πιο δύσκολοι γίνονται. Ειδική αναφορά αξίζει το γεγονός πως όλοι οι χάρτες έχουν πολλαπλά επίπεδα, ενώ μέσα στο ίδιο επίπεδο μπορεί να βρεθείτε σε διάφορα μέρη, από βρωμερά μπουντρούμια μέχρι ηλιόλουστες χρυσές οροφές. Κάπου στην μέση του παιχνιδιού ο Styx αναγκάζεται να φτάσει στα έγκατα του πύργου και ο μόνος δρόμος για την επιφάνεια είναι ξανά πίσω. Αυτό οδηγεί σε μία αρκετά ενοχλητική επανάληψη κάποιων χαρτών και δωματίων, αλλά σώζεται από τις νέες προκλήσεις και τις διαφορετικές περιπολίες των φρουρών. Τουλάχιστον 15 με 18 ώρες χρειάζεστε για να ολοκληρώσετε το παιχνίδι στο normal, ενώ αν αποφασίσετε να συλλέξετε κάθε αντικείμενο ή επιλέξετε υψηλότερη δυσκολία ο χρόνος ενασχόλησης αυξάνεται κατακόρυφα.

Στα γραφικά το Styx: Master of Shadows δυστυχώς δεν ξεχωρίζει. Τα επίπεδα μπορεί να είναι γιγάντια και να τα φρουρούν εκατοντάδες φύλακες και η αισθητική τους ίσως σας εντυπωσιάσει τις πρώτες ώρες, αλλά τεχνικά ο τίτλος είναι κάμποσα χρόνια πίσω. Η Unreal Engine 3 κάνει την αναμενόμενη τυπική δουλειά της, φορτώνοντας αστραπιαία τα επίπεδα, αλλά δεν λείπει το pop-up υφών, οι οποίες είναι και σχετικά χαμηλής ανάλυσης. Ο φωτισμός των επιπέδων είναι απλός με ελάχιστες εξαιρέσεις όπου χρησιμοποιείται με εντυπωσιακό τρόπο και ενώ υπάρχουν πηγές δυναμικού φωτισμού, δεν χρησιμοποιούνται σωστά ώστε να βοηθήσουν την ατμόσφαιρα. Το μοντέλο του Styx είναι καλοσχεδιασμένο με αρκετά καλά animation που ταιριάζουν γάντι με την φύση του. Όσο για τους άλλους χαρακτήρες, έχει γίνει mocap σε πολλές κινήσεις τους αλλά το δέσιμο μεταξύ των animation δεν είναι το καλύτερο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η αλλαγή πορείας τους που απαιτεί να σταματήσουν και να “γλιστρήσουν” επιτόπου 90 μοίρες. Δεν το προσέχετε όσο κινείστε αλλά στις δεκάδες φορές που καραδοκείτε από πάνω τους μέχρι να μάθετε τη ρουτίνα της περιπολίας τους ενοχλεί αρκετά. Πέρα από αυτό, οι στρατιώτες είναι γεμάτοι όμορφες λεπτομέρειες στις στολές τους, αλλά τα λιγοστά πολύγωνα και οι μέτριες υφές δεν βοηθούν την κατάσταση. Το παιχνίδι είναι αρκετά ελαφρύ και οι επιλογές γραφικών είναι λίγες αλλά αξιοπρεπείς, με μεγάλο μελανό σημάδι το antialiasing που πρέπει να το ενεργοποιήσετε μέσω των drivers.

Τα γραφικά δεν σκίζουν αλλά έχουν τις στιγμές τους.
Τα γραφικά δεν σκίζουν αλλά έχουν τις στιγμές τους.

Στο ήχο τα πράγματα είναι ανάμεικτα, με τον voice actor του Styx να επιστρέφει από το Of Orcs and Men και να δίνει ρέστα με την γεμάτη γρέζι, πανούργα φωνή του. Οι φωνές των υπόλοιπων χαρακτήρων δεν εντυπωσιάζουν αλλά κάνουν τη δουλειά τους. Αν και μερικές από τις τυχαίες ομιλίες μεταξύ των φρουρών είναι ξεκαρδιστικές, αναπόφευκτα παλιώνουν μετά την 100η φορά που τις ακούτε. Τα ηχητικά εφέ είναι επίσης μια χαρά, με τα βαριά βήματα των αρματωμένων ιπποτών να γεμίζουν την ήδη φορτισμένη ατμόσφαιρα. Η μουσική συντροφεύει διακριτικά κάθε σας βήμα με μερικούς ήρεμους και ορισμένους πιο δυνατούς ρυθμούς, χωρίς εκπλήξεις.

Το Styx: Master of Shadows είναι όχι απλά ένα καλό παιχνίδι, αλλά μία από τις πιο απαιτητικές και απολαυστικές εμπειρίες stealth. Τα θέματα που δεν του επιτρέπουν να λάμψει όπως του αξίζει είναι αρκετά, αλλά σε καμία περίπτωση δεν σας εμποδίζουν να το απολαύσετε.
  • Απόλυτη εμπειρία stealth
  • Δύσκολο
  • Ο Styx είναι μεγάλο μούτρο
  • Τεράστια επίπεδα γεμάτα διαφορετικές διαδρομές
  • Σωστή χρήση μιας κατά τα άλλα μέτριας εχθρικής νοημοσύνης
  • Μεγάλη διάρκεια και τίμια αρχική τιμή
  • Δεν ευνοεί την μάχη
  • Φανταστικό τέλος...
  • ...αλλά συνολικά αδιάφορη ιστορία
  • Μέτριος τεχνικός τομέας
  • Κάποιες δυσκολίες στον έλεγχο του Styx
  • Κάποιοι θα το βρουν υπερβολικά δύσκολο
πηγη

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 7.5
ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:PC (review), PS4, Xbox One
ΑΝΑΠΤΥΞΗ:Cyanide
ΕΚΔΟΣΗ:Focus Home Interactive
ΔΙΑΘΕΣΗ:Download
ΕΙΔΟΣ:Stealth RPG
ΠΑΙΚΤΕΣ:Single-player
ΕΠΙΣΗΜΟ SITE:http://www.styx-thegame.com/
HM. ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ:7/10/2014
PEGI:16
Tags

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια
* Please Don't Spam Here. All the Comments are Reviewed by Admin.
Δημοσίευση σχολίου (0)

buttons=(Accept !) days=(20)

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για καλύτερη φυλλομέτρηση. Δείτε...
Accept !
To Top