The Book of Unwritten Tales 2

0
Σχεδόν τέσσερα χρόνια μετά την κυκλοφορία του πρώτου Book of Unwritten Tales και μετά από μια επιτυχημένη καμπάνια στο Kickstarter, η γερμανική King Art Games μας φέρνει το sequel με βελτιώσεις σε σχεδόν κάθε τομέα. To Book of Unwritten Tales 2 είναι ένα point and click adventure που ξεχωρίζει στο είδος του, το οποίο τελευταία κατακλύζεται από επεισοδικούς τίτλους που μας αναγκάζουν να περιμένουμε μήνες για μόλις λίγες ώρες gameplay.

Όλες οι ιστορίες των Book of Unwritten Tales λαμβάνουν χώρα στον μαγικό κόσμο της Aventasia, με τους κεντρικούς ήρωες να είναι τρεις: ο νέος μάγος-gnome Wilbur Weathervane, η πριγκίπισσα-elf Ivo και ο πειρατής Nate, με τον αχώριστο φίλο του Critter (φανταστείτε ένα μουγγό, ροζ πλασματάκι που αποθηκεύει αντικείμενα στο στομάχι του, σα να είναι βγαλμένο από τον συνδυασμό Muppet Show και Sesame Street) να βρίσκεται δίπλα του κάθε στιγμή. Το Book of Unwritten Tales 2 ξεκινάει με τον καθένα τους να ζει στον δικό του τόπο. Η Ivo βρίσκεται στο Elfburrow, με τη μητέρα της να μην την αφήνει να το κουνήσει ρούπι, ο Wilbur είναι πια δάσκαλος μαγείας στη σχολή του Seastone, ενώ ο Nate αντιμετωπίζει... μικροπροβλήματα στο πειρατικό νησί Tugator.

Μετά το γνώριμο κεντρικό μενού του ανοιχτού βιβλίου περνάτε στο σύντομο tutorial που, με έναν πρωτότυπο τρόπο, είναι ενσωματωμένο στην εισαγωγή. Στη συνέχεια βουτάτε κατευθείαν στη δράση χωρίς να περάσετε από καμία cutscene (των οποίων η χαμηλότερη ποιότητα γραφικών στο πρώτο παιχνίδι έβγαζε τον παίκτη κλίματος). Μην ανησυχείτε αν δεν έχετε παίξει κανένα από τα προηγούμενα της σειράς, συμπεριλαμβανομένου του prequel Critter Chronicles, καθώς ο κάθε χαρακτήρας ανακεφαλαιώνει όσα έχουν γίνει. Ωστόσο, η αλήθεια είναι ότι “χάνετε” κάποια αστεία αν δεν είστε εξοικειωμένοι με τα γεγονότα του πρώτου Book of Unwritten Tales και το χιούμορ είναι από τα δυνατότερα χαρτιά του παιχνιδιού.

Θέα από ψηλά.
Θέα από ψηλά.

Εκτός των τριών κεντρικών playable χαρακτήρων, η Aventasia είναι γεμάτη τρελούς -μεταφορικά και κυριολεκτικά- ήρωες. Συναντάτε υπάρξεις όλων των ειδών, όπως ένας θάμνος που καπνίζει, ένα troll που... τρολάρει, βιβλία και πόρτες που μιλούν και άλλα παράδοξα που αξίζει να ανακαλύψετε μόνοι σας. Επιστρέφουν και σχεδόν όλοι οι γνώριμοι ήρωες του πρώτου τίτλου, όπως η μούμια με την σχεδόν ανύπαρκτη βραχεία μνήμη και ο ποντικός-σωματοφύλακας. Στον κόσμο του Book of Unwritten Tales δεν συναντάτε μόνο ιπτάμενα χνουδωτά και χαριτωμένα ζωάκια, αλλά και ανατριχιαστικά έντομα και τερατάκια με ατέλειωτα μάτια. Η κεντρική υπόθεση αργεί λίγο να πάρει μπρος, με το ένα κλισέ να διαδέχεται το άλλο. Η δύστυχη πριγκίπισσα που αγαπά τον ξένοιαστο πειρατή μια μέρα βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα φαινόμενο που δεν μπορεί να εξηγήσει. Ο Wilbur, αν κι έχει πάψει να είναι ο απόλυτος φοβητσιάρης που ήταν στο παρελθόν, δεν ξέρει πού του παν’ τα τέσσερα ως δάσκαλος μαγείας και ο διευθυντής του φέρεται άδικα. Όλα αυτά αρχικά φαίνονται κοινότυπα, αλλά μέσα στις πρώτες δύο με τρεις ώρες ανακαλύπτετε άλλα, σοβαρότερα ζητήματα. Η ζωή του Archmage βρίσκεται σε κίνδυνο, ενώ κάποιος μεταμορφώνει την Aventasia σε φανταστικό κόσμο ζαχαρωτών για μικρά κορίτσια.

Το Book of Unwritten Tales 2 πιστεύει πολύ στο χιούμορ του, έχοντας εκτενείς αστείους διαλόγους και περιγραφές αντικειμένων. Μάλιστα, σε κάποιο σημείο η Ivo εκνευρίζεται με έναν γρίφο που μηδενίζεται με το που τον λύνει, κι έτσι αρχίσει να βρίζει αντανακλώντας τα αισθήματα των ίδιων των παικτών. Όπως και στο πρώτο παιχνίδι, δεν λείπουν οι διασκεδαστικές αναφορές σε RPG και άλλα παιχνίδια φαντασίας, ενώ μια οπτικά ευχάριστη έκπληξη είναι το ταξίδι πίσω στον χρόνο, στην εποχή της midi μουσικής και των text adventure. Κάτι που ίσως φανεί ενοχλητικό και όχι ιδιαίτερα αστείο σε ορισμένους παίκτες, είναι ο αριθμός των γρίφων που έχουν να κάνουν με το ξεγέλασμα μικρών τεράτων και λοιπών φανταστικών ζώων. Άλλα πρέπει να τα παγιδεύσετε μέσα σε κλειστούς χώρους, σε άλλα προκαλείτε λιποθυμία ή απλά τα βλέπετε να παθαίνουν κάτι κακό. Αν και στην πλειοψηφία των περιπτώσεων το παιχνίδι σας καθησυχάζει λέγοντας ότι τα τερατάκια “απλά κοιμούνται”, από την πέμπτη φορά που βλέπετε κάτι τέτοιο και μετά αυτού του είδος το χιούμορ αρχίζει να ξινίζει (ειδικά σε όσους είναι ευαίσθητοι απέναντι στα ζώα, ακόμα κι όταν πρόκειται για pixels).

Ο Nate παρέα με την ξεκαρδιστική μούμια.
Ο Nate παρέα με την ξεκαρδιστική μούμια.

Τα γραφικά είναι στο μεγαλύτερο μέρος τους όμορφα, βελτιωμένα σε σχέση με το πρώτο παιχνίδι, με λεπτομερείς εσωτερικούς χώρους. Η κάθε τοποθεσία έχει τα δικά της χαρακτηριστικά, όπως αιγυπτιακές πυραμίδες, πύργους, δάση ή ιπτάμενα καράβια. Κάτι που δίνει ξεχωριστό οπτικό βάθος είναι πως, όταν βρίσκεστε πολύ μακριά από ένα σημείο τότε αυτό είναι θολό έως ότου πλησιάσετε και ξεθολώσει. Το παράξενο από πλευράς γραφικών είναι πως οι πιο καλοσχεδιασμένες και πιο εντυπωσιακές τοποθεσίες βρίσκονται στο τέλος και όχι στην αρχή του παιχνιδιού. Ενώ ο σχεδιασμός του Seastone είναι μέτριος προς συμπαθητικός και το δάσος-λαβύρινθος φαίνεται μισοτελειωμένο, σχεδόν όλα τα μέρη που επισκέπτεστε με τον Wilbur την τελευταία ώρα παιχνιδιού είναι τόσο εκπληκτικά που κάνουν για wallpaper. Όσο για τον σχεδιασμό των ηρώων, αυτοί έχουν βελτιωθεί αρκετά, από τις λεπτομέρειες και τα ρούχα που φορούν μέχρι τη χρήση της γλώσσας του σώματος για να εκφράζουν χαρά, έκπληξη ή ενόχληση (πχ τα χέρια στη μέση).

Σε σχέση με το αρχική παιχνίδι έχουν γίνει κάποιες αλλαγές στο user interface. Ο κέρσορας του ποντικιού είναι πλέον μικρότερος, αλλά συνάμα και πιο καλαίσθητος. Η μεγαλύτερη αλλαγή έχει γίνει στο inventory, καθώς ενώ πριν το inventory εμφανιζόταν στο κάτω μέρος της οθόνης όταν το χρειαζόσασταν, τώρα πρέπει να κάνετε κλικ στο σακίδιο κάτω δεξιά της οθόνης ή να πατήσετε τη ροδέλα του ποντικιού σας για να το ανοιγοκλείσετε. Πέρα από το ότι τα αντικείμενα τώρα είναι πολύ μικρά σε σχέση με πριν, δεν μπορείτε να μετακινήσετε το μη-διαφανές σακίδιο στην οθόνη κι έτσι αναγκάζεστε συχνά να το κλείνετε ώστε να μπορείτε να αλληλεπιδράτε με το περιβάλλον και τα αντικείμενα που βρίσκονται πίσω από το ανοιχτό σακίδιο.

Όπως στα περισσότερα point and click έτσι κι εδώ, το αριστερό κουμπί του ποντικιού χρησιμεύει ως use/talk to, ενώ το δεξιό είναι το look at. Είναι σημαντικό να εξαντλείτε την επιλογή look at σε κάθε αντικείμενο πριν προχωρήσετε στο επόμενο, ώστε να συλλέξετε όλες τις απαραίτητες πληροφορίες. Στο μεγαλύτερο μέρος του παιχνιδιού έχετε πρόσβαση σε χάρτη για γρήγορη μετακίνηση, ενώ με διπλό κλικ μεταφέρεστε αυτόματα στην επόμενη οθόνη. Ο συνδυασμός αντικειμένων εντός και εκτός inventory είναι μια ευχάριστη διαδικασία, με τις εκάστοτε περιγραφές αντικειμένων να εμφανίζονται μόνο όταν ο συνδυασμός είναι δυνατός κι έτσι σώζεστε από το να δοκιμάζετε να ταιριάξετε τυχαία αντικείμενα μεταξύ τους με ατέλειωτα κλικ. Επίσης, το κεντρικό μενού πλέον ανοίγει και μέσω της κεντρικής οθόνης και όχι αποκλειστικά με το κουμπί escape, ενώ ταυτόχρονα σας δίνει τη δυνατότητα για παύση του παιχνιδιού οποτεδήποτε το θελήσετε δίχως να χάνετε το παραμικρό.

Σε έναν καλά κρυμμένο κόσμο.
Σε έναν καλά κρυμμένο κόσμο.

Οι γρίφοι ποικίλουν, από το να στρώσετε το τραπέζι σε ένα ιστορικά αιμοδιψές πρόσωπο στο να κερδίσετε (ή να “κλέψετε”) έναν βασιλιά στο αγαπημένο του παιχνίδι. Ο βαθμός δυσκολίας ανεβαίνει λίγο πιο απότομα σε σχέση με τον πρώτο τίτλο, αφού το να ζητήσετε ένα troll να σας βοηθήσει στη φασίνα και να καταφέρετε να συνεννοηθείτε με ένα βιβλίο που μιλάει είναι κατά κάποιον τρόπο πιο απαιτητικά από το να παγιδεύσετε έναν αρουραίο και στη συνέχεια να φτιάξετε μπύρα, όπως αρχικώς κάνατε στο Book of Unwritten Tales. Όπως σωστά συνηθίζεται τελευταία, ένα πάτημα του spacebar εμφανίζει όλα τα hotspots, κάτι που είναι απαραίτητο τις στιγμές που πρέπει να βρείτε έναν μικρό διακόπτη στην άκρη της οθόνης, σκουρόχρωμα καλώδια που κρέμονται από το ταβάνι ή ένα κομμάτι κάρβουνο δίπλα σε σωρό σκουπιδιών. Συνήθως όταν μαθαίνετε μια νέα πληροφορία “ανοίγετε” νέους διαλόγους με χαρακτήρες και πολλές φορές λύνετε έναν γρίφο μόνο αφού τα έχετε κάνει όλα με τη σωστή τους σειρά.

Υπάρχουν, ακόμη, γρίφοι mini-games, όπου πρέπει να διαλέξετε τη σωστή σειρά που θα γίνει κάτι και άλλοι που ενώ δεν είναι δύσκολοι στη λύση τους, μπορεί να σας κάνουν να χάσετε αρκετή ώρα τριγυρνώντας από δω κι από κει, ιδιαίτερα όταν έχετε τη δυνατότητα να επισκεφτείτε πολλές τοποθεσίες. Ειδικά στο τελευταίο μισό του παιχνιδιού, μεταφέρεστε συχνά από τη μια οθόνη στην άλλη, απλά και μόνο για να κάνετε μια ερώτηση ή να χρησιμοποιήσετε κάτι. Δεν είναι και ότι πιο διασκεδαστικό να πρέπει να κάνετε ταξίδι από το ένα σημείο του χάρτη στο άλλο για να μετατρέψετε ένα αντικείμενο του inventory σε κάτι άλλο, ακόμα και σε adventure. Μιλώντας για διασκέδαση, το να φτυαρίζετε ατέλειωτο κάρβουνο μέσα σε μια μηχανή ή το να ψάχνετε για αντικείμενα μέσα σε ένα λαβύρινθο είναι παραδείγματα γρίφων που απαιτούν περισσότερο χρόνο από όσο θα θέλατε. Αν και δεν είναι ιδιαίτερα πολύπλοκος, είναι ένα είδος γρίφου που πρέπει, πια, να σταματήσει να χρησιμοποιείται.

Κάθε φορά που πετυχαίνετε έναν στόχο ή ολοκληρώνετε έναν κύριο γρίφο, εκτός από το εικονίδιο που αναβοσβήνει κάτω αριστερά στην οθόνη, ακούτε και την μουσική... της επιτυχίας, μια χαρακτηριστική σύντομη μελωδία που σηματοδοτεί την πρόοδό σας. Το κεντρικό μουσικό θέμα, είναι ιδανικό για adventure φαντασίας, όμως η ένταση της μουσικής στις αρχικές ρυθμίσεις ακούγεται περισσότερο από τα ηχητικά εφέ και τους διαλόγους, οπότε είναι προτιμότερο να την χαμηλώσετε στο μενού ρυθμίσεων. Το voice acting είναι ικανοποιητικό. Ο Doug Cockle (που παίζει και τον Geralt στο Witcher) δίνει για άλλη μια φορά τη φωνή του στον πειρατή Nate, όπως η Jess Robinson και Nickolas Aaron σε Ivo και Wilbur αντίστοιχα.

Το Seastone καταστρέφεται...γλυκά.
Το Seastone καταστρέφεται...γλυκά.

Όπως λέει και η μητέρα της πριγκίπισσας Ivo στην ίδια για να την παρηγορήσει (ανεπιτυχώς, φυσικά), dissatisfaction can get you far (η δυσαρέσκεια μπορεί να σε πάει μακριά). Τα περισσότερα προβλήματα του πρώτου Book of Unwritten Tales έχουν διορθωθεί και υπάρχουν πολλές αξιοθαύμαστες βελτιώσεις. Στο Book of Unwritten Tales 2 συναντάτε πολλούς ξεχωριστούς χαρακτήρες, αλλόκοτες καταστάσεις και σεναριακές ανατροπές που προκαλούν γέλιο. Το φινάλε αφήνει ανάμεικτα συναισθήματα, καθώς δεν μαθαίνουμε το τί συμβαίνει σε αρκετούς χαρακτήρες, με έναν από αυτούς να είναι κεντρικός. Πιθανόν αυτό να έγινε ώστε η King Art Games να εξασφαλίσει ένα ακόμη τίτλο της σειράς μέσω Kickstarter, αλλά είναι πολύ νωρίς για να κρίνουμε κάτι τέτοιο. Να σημειωθεί επίσης ότι το παιχνίδι έχει διάφορα bugs, αλλά τα update είναι συχνά οπότε μπορούμε να υποθέσουμε πως αργά ή γρήγορα τα περισσότερα προβλήματα θα διορθωθούν.

Το γοητευτικό, στο σύνολό του, Book of Unwritten Tales 2 καταπιάνεται με την απώλεια, την αμφιβολία και την προδοσία με “ανάλαφρο” και αστείο τρόπο. Πρόκειται για ένα μαγικό ταξίδι ενάντια στο φόβο, όπου βλέπουμε την εξέλιξη και τα κατορθώματα του αναμφισβήτητα κεντρικού ήρωα Will μέσα από τη σειρά. Οι τουλάχιστον 15 ώρες που διαρκεί οπωσδήποτε αρκούν για να διασκεδάσετε και να περάσετε όμορφα. Το Book of Unwritten Tales 2 μπορεί να μην προσφέρει ούτε κάτι καινούριο, ούτε πολλαπλά φινάλε, αλλά είναι σωστά δομημένο και καλογραμμένο. Επιτέλους ένα μη επεισοδικό, ολοκληρωμένο adventure που διαρκεί όσο πρέπει.
  • Έξοχα γραμμένο
  • Gameplay πολλαπλών χαρακτήρων
  • Τρελές και αστείες στιγμές που προκαλούν γέλιο
  • Ικανοποιητική ποικιλία και αριθμός γρίφων
  • Γρίφοι που λύνονται με μαύρο χιούμορ
  • Δευτερεύουσες ιστορίες μέσα στο κεντρικό σενάριο
  • Εξαιρετική διάρκεια
  • Μη πρακτικό inventory
  • Πολύ ταξίδι από το ένα σημείο στο άλλο στο δεύτερο μισό του παιχνιδιού
  • Ορισμένοι “κουραστικοί” γρίφοι
  • Λαβύρινθος!
  • Γραμμική εξέλιξη
  • Απότομο τέλος
  • Δεν προσθέτει κάτι καινούριο στο είδος
  • Ενοχλητικά bugs
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 8.0
ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:PC
ΑΝΑΠΤΥΞΗ:King Art Games
ΕΚΔΟΣΗ:Nordic Games
ΔΙΑΘΕΣΗ:Δίσκος (Enarxis), ψηφιακό
ΕΙΔΟΣ:Adventure
ΠΑΙΚΤΕΣ:Single-player
ΕΠΙΣΗΜΟ SITE:http://www.kingart-games.de/bout2/en/
HM. ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ:20/2/2015
PEGI:12



πηγη
Tags

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια
* Please Don't Spam Here. All the Comments are Reviewed by Admin.
Δημοσίευση σχολίου (0)

buttons=(Accept !) days=(20)

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για καλύτερη φυλλομέτρηση. Δείτε...
Accept !
To Top