Cities: Skylines Review

0
“Και έχω την εντύπωση, έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα, ότι από καμία άποψη δεν είναι όσα θα μπορούσε να είναι, ότι απέτυχε να κάνει ακόμα και αυτό που σχεδιάστηκε να κάνει. Τhe bigger they are, the harder they fall. Αυτό παραμένει αλήθεια και για τα games. Αν η ΕΑ πάρει κάποιο μάθημα (εδώ ο διευθύνων σύμβουλος της κατέληξε να απολυθεί μετά από όλο αυτό το δράμα - τυχαίο;) ή αν απλά η σειρά πεθάνει άδοξα έχοντας παρασυρθεί από τους “χαλεπούς καιρούς”, μένει να το δούμε στο μέλλον...” Έτσι έκλεινα το review του SimCity 2013. Πριν λίγες μέρες, ήμουν σε ένα υποκατάστημα γνωστής αλυσίδας games, και το μάτι μου έπεσε πάνω στο SimCity 2013 το οποίο έθαψα πριν σχεδόν ακριβώς δύο χρόνια. Το πήρα στα χέρια μου. Κοίταξα την τιμή. Σκέφτηκα πώς οποιαδήποτε τιμή δεν είναι αρκετά χαμηλή για αυτό το παιχνίδι. Γύρισα πίσω να δω τι ψέμματα είχε να πει για τον εαυτό του. Ένα μου έμεινε: “Εκπληκτικά βαθιά προσομοίωση!” Κάγχασα και έβαλα το παιχνίδι πίσω στη θέση του.

Η αποτυχία του τελευταίου SimCity ήταν πραγματικά παταγώδης. Τόσο παταγώδης που η ΕΑ πρόσφατα έβαλε λουκέτο στη Maxis. Η συγκεκριμένη απόφαση ανακοινώθηκε στη GDC, μία βδομάδα πριν την κυκλοφορία του Cities: Skylines. Γιατί επιμένω τόσο σε αυτό το φιάσκο; Ποια είναι η ειρωνεία, και ποιο το κλου της υπόθεσης που κάνει τα παραπάνω γεγονότα σημαντικά όχι μόνο για τον συγκεκριμένο τίτλο αλλά και για το χώρο, τολμώ να πω για την βιομηχανία γενικότερα;

Είναι πολύ απλό. Με μαθηματική ακρίβεια, αν το SimCity είχε πετύχει, το Cities: Skylines δεν θα υπήρχε σήμερα ούτε καν σαν ιδέα. Η φινλανδική Colossal Order έχει παραδεχτεί πως ο μόνος λόγος που η Paradox δέχτηκε να το χρηματοδοτήσει μετά τις χλιαρές πωλήσεις των Cities in Motion, των προηγούμενων παιχνιδιών του συγκεκριμένου στούντιο που είχαν θέμα το στήσιμο δικτύων μέσων μαζικής μεταφοράς, ήταν ακριβώς επειδή υπήρχαν πραγματικά δεκάδες, αν όχι εκατοντάδες χιλιάδες φίλοι του συγκεκριμένου είδους που είδαν το SimCity, στο οποίο είχαν εναποθέσει τις ελπιδές τους, να μην δίνει δεκάρα τσακιστή για τον παίκτη, παρά μόνο για τα αυθαίρετα συμφέροντα της ΕΑ. Ήταν... εντάξει, θα το παραδεχτώ, θα βάλω και τον εαυτό μου μέσα: ΗΜΑΣΤΑΝ ένα κοινό-στόχος έτοιμο, σερβιρισμένο στο πιάτο. Θυμάμαι ακόμα στο πρώτο trailer του Cities: Skylines που συμπεριλάμβαναν στις υποσχέσεις για τον μελλοντικό τους τίτλο, μεταξύ του “build your dream city” και “mod and share online” το θεϊκό: “play offline”.

Αυτές οι ακτίνες ήλιου είναι με mod. Πανεύκολο. Προσέξτε τις λωρίδες και τα φανάρια, λειτουργούν.
Αυτές οι ακτίνες ήλιου είναι με mod. Πανεύκολο. Προσέξτε τις λωρίδες και τα φανάρια, λειτουργούν.

Προανέφερα ότι η κυκλοφορία του Cities: Skylines ήρθε για να ταράξει τα νερά του PC gaming. Αυτό οφείλεται στους εξής λόγους. Δείχνει ότι ένα μικρό στούντιο με μια ντουζίνα άτομα μαζί με τη στήριξη ενός εκδότη μεσαίου βεληνεκούς μπορεί να παράξει ένα παιχνίδι το οποίο βάζει μερικές δεκάδες ζευγάρια γυαλιά στη σειρά η οποία μέχρι τώρα ήταν ταυτόσημη με το είδος (πραγματικά ένα καινούριο SimCity τώρα θα έπρεπε να μοιράζει λεφτά για να ξαναβρει η σειρά το χαμένο της κύρος και τη χαμένη της θέση). Δείχνει ότι ένα παιχνίδι μπορεί να αναπτυχθεί με βάση τον παίκτη και τις απαιτήσεις του, κάτι το οποίο δεν είναι τόσο αυτονόητο όσο ίσως θα έπρεπε. Δείχνει ότι μπορεί να υπάρχει μέλλον, καινοτομία και να προκληθεί γενικότερη αναμπουμπούλα (με την καλή έννοια) και συζήτηση γύρω από είδη παιχνιδιών τα οποία θεωρούνται στεγνά και μάλλον παρωχημένα.

Για του λόγου το αληθές, το Cities: Skylines λειτουργεί. Όχι μόνο από τεχνικής άποψης, αν και είμαι σίγουρος ότι συμφωνείτε πως είναι σημαντικό στις μέρες μας ένας τίτλος να είναι σχετικά καθαρός από bugs στην κυκλοφορία του! Άλλο εννοώ. Οι Φινλανδοί, καλά να’ ναι, το είπαν και το έκαναν. Πραγματικά έχει την “εκπληκτικά βαθιά προσομοίωση” που έγραφε το SimCity στο κουτί, πριν αυτή η δήλωση αποδειχθεί μεγάλο ψέμα. Κάθε κάτοικος της πόλης σας μένει σε συγκεκριμένη κατοικία, εργάζεται σε συγκεκριμένο μέρος, έχει συγκεκριμένο μορφωτικό επίπεδο, μένει μόνος του ή με την οικογένεια του η οποία μεγαλώνει με την πάροδο του χρόνου. Οι cims, όπως δεν άργησαν να ονομαστούν στην κοινότητα, γεννιούνται, μεγαλώνουν, πεθαίνουν. Ποστάρουν, μάλιστα, και στη χιουμοριστική αντιγραφή του Τwitter, που είναι το αντίστοιχο των news tickers των παλιών SimCity. Από τα παράπονα των κατοίκων για τον #δήμαρχος γίνεται ορατό τι πάει στραβά με την πόλη, είτε αυτό είναι κτίρια χωρίς υδροδότηση, είτε η νεκροφόρα ή το σκουπιδιάρικο που έχει βδομάδες να περάσει (πιο συχνό φαινόμενο απ’ ότι ίσως περιμένετε).

Ένα βήμα πιο κοντά στο Half-Life 2 mod.
Ένα βήμα πιο κοντά στο Half-Life 2 mod.

Το βάθος δεν σταματά εκεί. Κάθε αυτοκίνητο ή μηχανάκι που κινείται στην πόλη έχει όνομα, ιδιοκτήτη, μπορείτε να παρακολουθείτε πως είναι παρκαρισμένο έξω από το κτίριο ενώ αυτός είναι σπίτι αλλά και την κίνησή του στους δρόμους... Όλοι οι δρόμοι έχουν φανάρια, πινακίδες, λωρίδες, προτεραιότητες και όλα λειτουργούν άψογα. Οι οδηγοί υπακούουν πιστά στον ΚΟΚ (χωρίς το παραμικρό ατύχημα, γκουχ γκουχ!) και μπορείτε να χαζεύετε την κίνησή τους στους δρόμους που μόλις φτιάξατε. Άλλο πολύ καλό ρεαλιστικό και εντυπωσιακό στοιχείο είναι η φυσική των υγρών. Στο Cities: Skylines το νερό έχει ροή και πηγές, κάνοντας το χτίσιμο υδροηλεκτρικών φραγμάτων διασκεδαστική υπόθεση. Απλά πρέπει να προσέχετε να ΜΗΝ βάζετε την εκροή των βόθρων πιο ψηλά από τις αντλίες στην κοίτη του ίδιου ποταμού... Εκτός κι αν θέλετε φυσικά όλοι οι cims σας να ανοίγουν τη βρύση και να τρέχει η... Ψυττάλεια.

Τα περισσότερα από τα υπόλοιπα στοιχεία του Cities: Skylines, από τη χάραξη των κατοικημένων και βιομηχανικών περιοχών, μέχρι και την επιλογή της θέσης των νοσοκομείων, των σχολείων, των νεκροτομείων (ναι) και τον διαχωρισμό των χωματερών από το υπόλοιπο της πόλης, είναι μάλλον εύκολες υποθέσεις, τουλάχιστον για τον έμπειρο δήμαρχο. Μαζί με την πολύ καλοδεχούμενη δημιουργία συνοικιών και προαστίων, η διαχείριση των τομέων της πόλης μαζί με όλους τους ξεχωριστούς διαθέσιμους νόμους (ακόμα και να νομιμοποιήσετε το χόρτο μπορείτε - τα πάντα για λίγα έσοδα παραπάνω!) κάνουν πολλές οικονομικές ρυθμίσεις αχρείαστες. Γενικά το παιχνίδι είναι εύκολο και πολύ σύντομα πλέετε στο χρήμα, κάνοντας απλόχερα επιλογές που στα (παλιότερα) SimCity ήταν απαιτητικές. Τότε, βέβαια, υπήρχαν οι κωδικοί. Γκουχ.

Το γεγονός ότι σε κάθε νέα πόλη που ξεκινάτε έχετε ούτως ή άλλως περιορισμένες επιλογές, οπότε στην αρχή δεν έχετε για παράδειγμα νοσοκομεία ή οικόπεδα υψηλής πυκνότητας, κάνει το παιχνίδι ακόμα πιο εύκολο, γιατί κατα κάποιον τρόπο δεν σας επιτρέπει να κάνετε λάθος. Πρέπει να φτάσετε ένα συγκεκριμένο επίπεδο πληθυσμού για να ξεκλειδώσετε κάποιες από τις υπηρεσίες και τα εργαλεία, και υπάρχουν αρκετά τέτοια σκαλοπάτια. Σχετικά σύντομα ξεκλειδώνεται και η αγορά νέων οικοπέδων για επέκταση της πόλης - φοβερό, έτσι Maxis; Ουπς, στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σκοινί, το ξέχασα... Τέλος πάντων, σίγουρα αυτές είναι χρήσιμες προσθήκες για την εκμάθηση του παιχνιδιού, και αναπαριστούν ρεαλιστικά την μεταμόρφωση ενός οικισμού από χωριό σε πόλη, όμως κάνουν το παιχνίδι πιο βαρετό για όλες τις πόλεις μετά την πρώτη σας. Ευτυχώς υπάρχουν και τα mods γι’ αυτό, αλλά θα φτάσουμε κι εκεί.

Τεράστιες γέφυρες που συνδέουν τη Σαλαμίνα (που είναι τίγκα στο πετρέλαιο!) με το Πέραμα για τα βυτιοφόρα και τους εργαζόμενους.
Τεράστιες γέφυρες που συνδέουν τη Σαλαμίνα (που είναι τίγκα στο πετρέλαιο!) με το Πέραμα για τα 
βυτιοφόρα και τους εργαζόμενους.

Το παρελθόν της Colossal Order με τα Cities in Motion φαίνεται πολύ στον πυρήνα της προσομοίωσης του Cities: Skylines. Κάποιοι έχουν πει ότι κατά βάθος και αυτό το παιχνίδι τους είναι στην ουσία ένας μεγάλος προσομοιωτής σχεδιασμού λεωφορειακών γραμμών. Όντως, το πιο δύσκολο, αλλά και το πιο μελετημένο κομμάτι του είναι -τι άλλο- η διαχείριση της κυκλοφορίας και της κίνησης, η οποία μετά από ένα σημείο επέκτασης της πόλης χρειάζεται πολλή σκέψη και σχεδιασμό. Πού και πώς μπαίνουν οι αυτοκινητόδρομοι, πώς γίνεται η κυκλοφορία με τις λιγότερες δυνατές διασταυρώσεις ώστε να διευκολύνεται η ροή της (σαν την Κηφισίας... ΝΟΤ), πώς στήνεται τελικά το πιο καλαίσθητο και λειτουργικό οδικό δίκτυο που μπορείτε να φανταστείτε. Παρά ταύτα, δυστυχώς, με τα “μαμίσια” εργαλεία που προσφέρει το παιχνίδι αυτή η δουλειά καθιστάται όχι τόσο εύκολη και απολαυστική όσο θα μπορούσε να είναι, κυρίως όσον αφορά τα προσβάσιμα δεδομένα και τους χάρτες σχετικά με την αποτελεσματικότητα του δικτύου, δηλαδή πού εστιάζονται τα προβλήματα και ποιος είναι ο τρόπος αντιμετώπισης τους. Για παράδειγμα, η ροή του δικτύου παραγωγής, πχ πώς πάει το πετρέλαιο από τις πηγές στα εργοστάσια παραγωγής πλαστικού και μετά στα μαγαζιά, δεν είναι καθόλου εύκολα ορατή.
Εδώ είναι που έρχεται το θέμα των mods. Η Paradox γενικότερα στηρίζει πάρα πολύ τις παρεμβάσεις και τις βελτιώσεις των τίτλων της από τους ίδιους τους παίκτες και τις περισσότερες φορές φροντίζει ώστε η διαδικασία να είναι όσο το δυνατόν πιο άμεση. Με τη βοήθεια και του Steam Workshop, το modding και το Cities: Skylines είναι το δίχως άλλο ταίρι φτιαγμένο στον παράδεισο. Τα mods εμφανίζονται στην κεντρική οθόνη και ενεργοποιούνται και απενεργοποιούνται πανεύκολα. Τα πάντα μπορούν να τροποποιηθούν, από τα κτίρια και τις γραφικές επιλογές, μέχρι το UI και φυσικά τους χάρτες. Από το κεντρικό μενού κιόλας υπάρχουν οι ισχυροί asset και map editors.

Μερικά μόνο mods που έχουν βγει είναι: χάρτες της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης, της Κέρκυρας κι άλλων περιοχών της Ελλάδας (ο editor στηρίζει εισαγωγή γεωγραφικών δεδομένων για πιστή γεωμορφολογική αναπαράσταση πραγματικών τοποθεσιών), χάρτης του Los Santos (από το GTA 5), flight simulator (!), καλύτερα UI για το στήσιμο των γραμμών ΜΜΜ, γραφικές αναβαθμίσεις, πολλά κτίρια από τον πραγματικό κόσμο αλλά και από φανταστικούς κόσμους, οι πιο εξωφρενικοί κόμβοι που είδατε ποτέ και πολλά πολλά άλλα. Ενδεικτικά, κοντά στην κυκλοφορία του παιχνιδιού, ένας σχεδιαστής κτιρίων του SimCity ο οποίος έχασε την δουλειά του με το κλείσιμο της Maxis, βρέθηκε να συμμετέχει στην κοινότητα modding και τώρα αναλαμβάνει παραγγελίες από χρήστες, ενώ δέχτηκε και πρόταση εργασίας από την Colossal Order. Τι άλλο να πει κανείς;

Κάποιοι απλά έχουν πάρα, πάρα πολύ ελεύθερο χρόνο.
Κάποιοι απλά έχουν πάρα, πάρα πολύ ελεύθερο χρόνο.

Δυστυχώς δεν είναι όλα ρόδινα. Χωρίς αυτές τις προσθήκες που παράγονται τόσο δυναμικά από την κοινότητα, το παιχνίδι θα είχε σοβαρό πρόβλημα έλλειψης περιεχομένου. Για παράδειγμα, οι cims φαίνονται να βρίσκουν τα πάρκα και άλλους υπαίθριους χώρους τα πιο ενδιαφέροντα μέρη του κόσμου. Ο πληθυσμός δεν μπορεί να ξεπεράσει τις μερικές εκατοντάδες χιλιάδες μαξ γιατί κάθε κάτοικος εξομοιώνεται ξεχωριστά, οπότε σε κλίμακα πάντα είναι λίγο εκτός. Δεν υπάρχουν στάδια, ή μαρίνες, ή καζίνο, ή τόσα άλλα κτίρια ψυχαγωγίας και ελεύθερου χρόνου που υπάρχουν στο SimCity και προσθέτουν ποικιλία. Όχι ακόμα. Δεν έχει την μουσική του SimCity 3000 ούτε του 4. Λείπουν η εναλλαγή ημέρας-νύχτας, οι φυσικές καταστροφές, το multiplayer (ευτυχώς;), οι συμφωνίες με γειτονικές πόλεις. Πολύ θα ήθελα να είχε κάτι παρεμφερές με το region view του SimCity 4. Αν και κάθε πόλη μεμονομένα έχει μεγάλο χώρο για ανάπτυξη, ποτέ δεν αλληλεπιδρούν. Και έτσι, όπως και με το τελευταίο SimCity, το τί μπορείτε να κάνετε εξαντλείται κοντά στις 15 ώρες παιχνιδιού.

Κι όμως, είμαι υπεραισιόδοξος και πολύ ευχαριστημένος γιατί το Cities: Skylines έχει πολύ γερά θεμέλια για να φτάσει κοντά στην τελειότητα, ή να δώσει όλα τα εργαλεία ώστε ο καθένας να φτιάξει την δική του, προσωπική εμπειρία προσομοίωσης. Το Cities: Skylines είναι το καλύτερο city sim που έχει κυκλοφορήσει από το 2003, όταν βγήκε το SimCity 4, και πολλοί ήδη λένε ότι έχει τα φόντα να γίνει το καλύτερο παιχνίδι στην ιστορία του είδους. Αν σας άρεσε ποτέ το SimCity ή κάποιο άλλο παιχνίδι της Maxis, με το Cities: Skylines θα απολαύσετε τη χαλάρωση, τη δημιουργικότητα και την ικανοποίηση που προσφέρει ένα σωστό city simulation.
  • Καθόλα ολοκληρωμένη εμπειρία εξομοίωσης πόλης
  • Βαθιά προσομοίωση, από κατοίκους μέχρι δρόμους και νερό
  • Πολύ καλό scaling, τρέχει καλά σε πολλά συστήματα
  • Όμορφα γραφικά
  • Εύκολο σε εκμάθηση και χειρισμό
  • Ενσωματωμένοι editors
  • Πολύ δυνατή συνεργασία με την κοινότητα για mods και επεκτάσεις
  • Χωρίς έξτρα μπορεί να γίνει κουραστικό σχετικά σύντομα
  • Χρειάζεται κι άλλο περιεχόμενο και γρήγορα!
  • Η μουσική δεν είναι τίποτα αξιοσημείωτο
  • Κάποιες δυσκολίες στην προβολή χρήσιμων πληροφοριών
  • Η διαχείριση του οδικού δικτύου μπορεί να είναι πονοκέφαλος
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 8.5
ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:PC
ΑΝΑΠΤΥΞΗ:Colossal Order
ΕΚΔΟΣΗ:Paradox
ΔΙΑΘΕΣΗ:Δίσκος, ψηφιακό
ΕΙΔΟΣ:City




πηγη
Tags

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια
* Please Don't Spam Here. All the Comments are Reviewed by Admin.
Δημοσίευση σχολίου (0)

buttons=(Accept !) days=(20)

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για καλύτερη φυλλομέτρηση. Δείτε...
Accept !
To Top