The Cat Lady

0
Οι γάτες είναι εφτάψυχες. Εσείς;
Η γέννηση μιας νέας εταιρείας ανάπτυξης δεν μπορεί παρά να μας χαροποιήσει έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού μας την ελπίδα να προέλθουν πολλές υπέροχες ψηφιακές εμπειρίες από τα δημιουργικά μυαλά των ιδρυτών της. Η Harvester Games είναι μια ανεξάρτητη εταιρεία που ιδρύθηκε πριν από έξι μόλις χρόνια και αριθμεί δύο συνολικά τίτλους στο ενεργητικό της, τα Downfall και The Cat Lady, τα οποία ανήκουν στο είδος των Adventures. Υπάρχει η δυνατότητα να κατεβάσετε το Downfall σε freeware μορφή αλλά σας συνιστώ να κάνετε όπως και εγώ υπομονή διότι οι τελευταίες πληροφορίες μιλούν για ολικό remakeτου κώδικα και κυκλοφορία του διαμέσου Steam εντός του τρέχοντος έτους.

Ο ιθύνων νους πίσω από τα Downfall και Cat Lady είναι ο Remigiusz Michalski, ένας σχεδιαστής βιντεοπαιχνιδιών με εξαιρετική ευφυΐα η οποία γίνεται ορατή στην πλοκή των προαναφερθέντων τίτλων. Ένα δεύτερο χαρακτηριστικό της δουλειάς του Michalski είναι η εμμονή του με το horror είδος και τις σκοτεινότερες ψυχές του ανθρώπινου ψυχισμού γεγονός που με κάνει να αναρωτιέμαι αν έχει από πρώτο χέρι εμπειρίες από ψυχικές ασθένειες. Είτε έχει είτε όχι, η ικανότητά του στο να προκαλεί τον τρόμο αλλά και έντονες συγκινήσεις σε όσους παίζουν τα παιχνίδια του είναι μοναδική όπως θα διαπιστώσετε από την επακόλουθη παρουσίαση του The Cat Lady.

Μαύρη μαυρίλα πλάκωσε... 
Στο Cat Lady πρωταγωνιστεί ένας από τους πιο αυθεντικούς χαρακτήρες που έχω συναντήσει σε Adventure, η τρελή κυρία με τις γάτες ή αν προτιμάτε η «γατού» όπως την αποκαλούμε εμείς όπου την συναντούμε. Πρόκειται για μια γυναίκα προχωρημένης συνήθως ηλικίας, που πλησιάζει ή έχει περάσει κατά πολύ το στάδιο της εμμηνόπαυσης και την δομή του χαρακτήρα της μπορείτε να την αναγνωρίσετε όλοι διότι κάθε γειτονιά έχει συνήθως και από μια. Η «γατού» διάγει μια μοναχική ζωή και έχει αντικαταστήσει την ανθρώπινη παρουσία με ένα τσούρμο γάτες, τα υπέροχα αυτά πλάσματα που μας αρέσει τόσο να χαϊδεύουμε και να παίζουμε μαζί τους.

Η «γατού» δεν έχει παρέες και οι συγγενείς της την έχουν γράψει στα παλιά τους τα παπούτσια έτσι η συνεχής συναναστροφή της με τα αιλουροειδή και η ανυπαρξία σεξουαλικής ζωής την έχουν μετατρέψει σε ένα δυστυχισμένο πλάσμα που γκρινιάζει όλη την ώρα και ξεσπά την μιζέρια της στον περίγυρο της γειτονιάς της. Η παραπάνω περιγραφή ταιριάζει απόλυτα σε όλες τις...«γατούδες» ανά την οικουμένη αλλά και στην Susan Ashworth, την anti-hero που καλείστε να ελέγξετε καθ’ όλη την διάρκεια του παιχνιδιού. Η Suzan είναι τόσο απελπισμένη από την ζωή της που μια μέρα παίρνει την μεγάλη απόφαση να καταπιεί ένα μπουκάλι χάπια σαν να ήταν καραμέλες με σκοπό να πάει στον…αγύριστο. 

Ενώ όλα δείχνουν να τελειώνουν για τον χαρακτήρα μας πριν καν αρχίσουν, η Susan ανακαλύπτει ότι για αυτή ισχύει το ρητό «ο θάνατος είναι μόνο η αρχή», όπως θα εκστόμιζε ο Χέρμπερτ Γουέστ (ο αναζωογονητής, αγαπημένος ήρωας των ιστοριών του Λάβκραφτ). Μεταφερόμενη σε ένα περίεργο κόσμο μεταξύ ζωής και θανάτου η Susan βρίσκεται μπροστά σε μια τρομακτική γραία που ενσαρκώνει την φθοροποιό δύναμη του θανάτου και αναγκάζεται να γίνει πράκτοράς της, υποσχόμενη να εξολοθρεύσει πέντε διαβολικά άτομα. Αν αρνηθεί την πρότασή της, η γριά της υπόσχεται μια αιώνια ύπαρξη γεμάτη βασανιστήρια και σκοτάδι. Η επιστροφή της Susan στον κόσμο των ζωντανών πυροδοτεί μια σειρά από αιματηρά γεγονότα.

Πριν ακόμα βρεθώ μπροστά στο κεντρικό μενού του Cat Lady αντίκρισα το λογότυπο της εκδότριας εταιρείας Screen 7. Δύο ουράνια σώματα συγκρούονται στο διάστημα παράγοντας μια τεράστια έκρηξη υπό μουσική υπόκρουση που μοιάζει τρομερά στο κομμάτι Surface of the Sun του John Murphy από την ταινία Sunshine. Από την στιγμή που την θεωρώ από τις θεϊκότερες μουσικές που έχω ακούσει ποτέ αντιλαμβάνεστε ότι η ψυχή μου άνοιξε σαν λουλούδι που το λούζει ο ήλιος και ανοίγουν τα άνθη του. Αυτή ήταν η πρώτη και η τελευταία φορά που αισθάνθηκα χαρά παίζοντας το Cat Lady.

Συναισθηματική φόρτιση
Με τον προγραμματιστικό του «αργαλειό» ο Michalski έχει πλέξει ένα τεράστιο υφαντό που είναι κατάμαυρο και εκλύει απελπισία αδιάκοπα σε εμάς τους παίκτες. Το Cat Lady ασχολείται με την κατάθλιψη και τις ψυχικές ασθένειες που ενδημούν στις σύγχρονες κοινωνίες μας. Η ιστορία του Cat Lady είναι απλωμένη σε επτά κεφάλαια και η δομή του μύθου είναι πραγματικά υποδειγματική. Έχουμε μια ηρωίδα που δέχεται το κάλεσμα στην δράση από την διαβολική γέρικη φιγούρα η οποία λειτουργεί σαν μέντοράς της. Στην αρχή η Susan αρνείται την αποστολή θέλοντας να την αφήσουν στην ησυχία της. Μόλις την αποδέχεται εμπλέκεται σε μια σειρά από περιπέτειες, αντιμετωπίζοντας χαρακτήρες με πολύ χειρότερη ψυχολογία από αυτή, κάνοντας νέους φίλους και ωριμάζοντας διαρκώς σαν άνθρωπος στην πορεία.

Το ταξίδι της Susan στην αυτογνωσία είναι πραγματικά συγκλονιστικό και δεν σας κρύβω ότι είναι τόσο έντονη η απελπισία που βγάζει στην αρχή της περιπέτειας που με αηδίασε, σκέφτηκα σοβαρά να σταματήσω το παιχνίδι επιτόπου. Ευτυχώς δεν το έκανα και ανταμείφθηκα με πολλούς καλοσχεδιασμένους χαρακτήρες, διαλόγους λογοτεχνικού επιπέδου και συναισθηματικά φορτισμένες σκηνές. Ο Michalski δεν περιορίζεται στο να εξωτερικεύσει τον διαλυμένο ψυχισμό της πρωταγωνίστριας αλλά, διατηρώντας επί μακρόν το σασπένς, αποκαλύπτει τους λόγους που της μαύρισαν την ψυχή, μετά από αρκετά κεφάλαια του Cat Lady.

Ενώ αρχικά βρήκα τα πάντα ιδανικά στην δομή αλλά και στην εκτέλεση του σεναρίου οι προσδοκίες μου ήταν ακόμα μεγαλύτερες. Προσωπικά περίμενα οι απαιτήσεις της σκοτεινής γριάς να ήταν διφορούμενες, δηλαδή τα υποψήφια θύματα της Susan να μην ήταν αυτό που δείχνουν αλλά δυστυχώς αυτό δεν συνέβη. Επίσης διέκρινα μια ανισορροπία στην σκηνική παρουσία και την δράση ενός εκ των εχθρών της Susan που εμφανίστηκε για ελάχιστο χρονικό διάστημα και εξολοθρεύθηκε άνετα σαν να επρόκειτο για κάποιον ασήμαντο. Βάζοντας στην άκρη τα παραπάνω η πλοκή του Cat Lady θα σας γεμίσει συναισθήματα και θα σας απογειώσει στο φινάλε του αν αντέξετε την καταθλιπτική του έναρξη.

Από τον μικρό αριθμό των χαρακτήρων που συνάντησα στην περιπέτεια μου συμπάθησα περισσότερο την Mitzi, μια αισιόδοξη κοπέλα με μεγάλα προβλήματα που μετατρέπεται στην μοναδική φίλη της Suzan. Οι περισσότεροι από τους άλλους χαρακτήρες είναι από αδιάφοροι έως βδελυροί οπότε φαντάζεστε το πόσο απόλαυσα να αφαιρέσω την ζωή των τελευταίων, συμπάσχοντας με την Suzan και νοιώθοντας έντονη οργή για τα εγκλήματα τους.

Adventuring in darkness
Ο χειρισμός του Cat Lady είναι τόσο απλός που δεν θα απασχολήσετε πάνω από δυο-τρία δάχτυλα του κυρίαρχου χεριού σας. Με τα κλασικά πλήκτρα WASD μετακινούσα την Susan δεξιά και αριστερά στον ζοφερό της κόσμο, με το W αλληλεπιδρούσα όταν εύρισκα σημεία ενδιαφέροντος στην οθόνη και με το Enter έκανα τις επιλογές μου. Η ίδια διαδικασία ακολουθείται και στο μενού των διαλόγων με την προσθήκη του space bar που επισπεύδει τις συνομιλίες σε περίπτωση που τις έχετε ήδη διαβάσει. Αντιλαμβάνεστε ότι το άνετο σύστημα ελέγχου του παιχνιδιού εξαλείφει την ανάγκη για pixel hunting αφού τα σημεία που αξίζουν την προσοχή μας εμφανίζονται αυτόματα μόλις περάσει η Suzan από μπροστά τους.

Φροντίστε ενδιάμεσα από τις εξορμήσεις σας στο Cat Lady να βλέπετε και καμία ταινία κινουμένων σχεδίων για να μην σας καταβάλλει το βαρύ κλίμα του!

Το inventory είναι μονίμως ορατό στο κάτω μέρος της οθόνης και έτσι έβλεπα ανά πάσα στιγμή τα περισσότερα από τα αντικείμενα που κρατούσα απαλλασσόμενος από την ανάγκη που νοιώθω σε άλλα adventures να ανοιγοκλείνω συχνά το inventory για αναταξινόμηση των πραγμάτων. Απλοποιώντας περισσότερο τα πράγματα, το Cat Lady δεν απαιτεί το ανακάτεμα αντικειμένων στο inventory έτσι ξεχάστε τους ατελείωτους πειραματισμούς, όλα γίνονται επί της οθόνης. Η απλούστευση στον χειρισμό ευνοεί στην συγκέντρωση της προσοχής μας στο δεύτερο σημαντικότερο κομμάτι ενός adventure μετά την πλοκή, στους γρίφους του.

Ο αριθμός των γρίφων είναι αρκετά μεγάλος αλλά η επίλυση τους ακολουθεί πάντοτε τους ιδιαίτερους νόμους της τοποθεσίας στην οποία βρίσκεστε. Για παράδειγμα, στο Καθαρτήριο που ταξιδεύει η Suzan μετά την απόπειρα αυτοκτονίας της είναι απόλυτα λογικό να βρίσκεις κλειστό τον δρόμο της επιστροφής σου σε ένα μέρος που θέλεις και η ανοικτή πεδιάδα να έχει αντικατασταθεί από μια κλειδωμένη καγκελόπορτα! Με μεγάλη μου έκπληξη ακολούθησα ένα κοράκι που βρήκα στον δρόμο μου και διαπίστωσα ότι με μετέφερε μέσα σε ένα κλειδωμένο σπίτι που είχα περάσει πολύ ώρα σκεπτόμενος πως θα παραβιάσω την πόρτα του.

Μακράν ο δυσκολότερος γρίφος που αντιμετώπισα ήταν περιβαλλοντικός και απαιτούσε φοβερή παρατηρητικότητα μέχρι να αντιληφθώ τα σχήματα που δημιουργούσαν φυσικά αντικείμενα στο φόντο. Επίσης βρέθηκα αντιμέτωπος με έναν από τους γνωστότερους γρίφους που υπάρχουν όπου πρέπει να επιλέξετε σωστά ανάμεσα σε δύο πόρτες εκ των οποίων η μια οδηγεί στην έξοδο και η άλλη στον χαμό. Δύο παραμορφωμένα πλάσματα στέκονται εκατέρωθεν τους με το ένα να λέει πάντα ψέματα και το άλλο πάντα την αλήθεια και εσείς μπορείτε να τους θέσετε μόνο μια ερώτηση. Κλασικός γρίφος που τον έχετε διαβάσει ήδη όσοι ανοίξατε κάποτε ένα βιβλίο με σπαζοκεφαλιές. Στον τομέα των γρίφων παρατήρησα μια ανισομερή κατανομή τους με τα πρώτα κεφάλαια να περικλείουν τους δυσκολότερους και τα επόμενα κεφάλαια τους πολύ ευκολότερους με μια μόνο εξαίρεση. Προτείνω να μην ανοίξετε ποτέ διαδικτυακό «λυσάρι» και να τους ξεπεράσετε όλους μόνοι σας για να νοιώσετε την πολυπόθητη ικανοποίηση της νίκης.

Σε δεδομένα σημεία της περιπέτειας θα κληθείτε να πάρετε αποφάσεις που θα επηρεάσουν το φινάλε της οπότε σας συνιστώ να σώσετε το παιχνίδι μόλις φτάσετε εκεί διότι είναι τόσο ψυχοφθόρα η υπόθεση του που δεν υπάρχει περίπτωση να το ξαναπαίξετε. Θα σας απασχολήσει περίπου 8-9 ώρες, μέχρι να οδηγήσετε την Susan στο πεπρωμένο της. Προσωπικά ασχολήθηκα πάνω από 10 και μετά δεν είχα καμία όρεξη να επιστρέψω σε περασμένο save για να ανοίξω τα υπόλοιπα achievements. Αρκετή...μαυρίλα εισέπραξα!

Υψηλή αισθητική, χαμηλή ποιότητα
Αν ήθελα να τοποθετήσω το Cat Lady σε μια συγκεκριμένη αισθητική παράδοση η πρώτη και καλύτερη που μου έρχεται στο μυαλό είναι το θέατρο σκιών. Η κίνηση όλων των χαρακτήρων σε περιβάλλον πνιγμένο στην καταχνιά, σε ασπρόμαυρους χώρους, σε μέρη όπου κυριαρχεί το φώς ενός ήλιου που δύει και όπου τα ζωντανά χρώματα μοιάζουν εξωγήινα, μου θύμισαν το φανταστικό θέατρο σκιών που αγαπήσαμε όλοι μας στην παιδική ηλικία.

Το animation της Suzan και των NPCs έρχεται να ολοκληρώσει αυτή την εικόνα. Οι πρωταγωνιστές του δράματος δεν έχουν φυσική κίνηση, αντίθετα κινούνται σπαστικά, δύσκαμπτα σαν μαριονέτες που τους κινεί τα νήματα ένας αόρατος μαριονετίστας. Η ποιότητα των γραφικών είναι δυστυχώς χαμηλή, η ανάλυση έχει αναπτυχθεί στα 800x600 pixels και το upscale όπως και τα φίλτρα δεν βελτιώνουν πολύ την κατάσταση, αλλά εμένα με κέρδισε η γενική αισθητική διότι πλάθει το τέλειο υπόβαθρο για την μαύρη ιστορία του παιχνιδιού.

Δεν έχω λόγια να περιγράψω την καταπληκτική δουλειά που έκανε η Lynsey Frost δανείζοντας την φωνή της στον ρόλο της πρωταγωνίστριας. Κάθε φράση που εκστομίζει ο χαρακτήρας σε κάνει να νοιώθεις στο πετσί σου την κατάθλιψή του, τα σπασμένα νεύρα, την εγκατάλειψη της ελπίδας για ένα καλύτερο αύριο. Με την ήρεμη και σταθερή φωνή της η Lynsey μας φέρνει σε επαφή με τον ψυχικό κόσμο της Susan, κάνοντάς μας να νοιαστούμε τελικά γι’ αυτή. Από τους υπόλοιπους voice actors ξεχώρισα την Miranda Evans που υποδύεται φωνητικά την νταντά Rita Tickle. Η Rita είναι μια «γεματούλα» παραμάνα που τσακίζει νεύρα με την ενοχλητική φωνή της και εκπέμπει ένα μείγμα ηλιθιότητας - πείσματος που με διασκέδασε χάρη στην ερμηνεία της Evans.
Το soundtrack φέρει την υπογραφή του micAmic, κατά κόσμον Michal Michalski ο οποίος συγγενεύει προφανώς με τον σχεδιαστή του Cat Lady και είναι αρκετά ταλαντούχος παρότι δεν είχε ακουστεί μέχρι σήμερα. Ο micAmic προσφέρει μια ποικιλία από ηχητικά ακούσματα σε όλη την διάρκεια της περιπέτειας με αρκετή κιθάρα, μπόλικα τύμπανα και ηλεκτρονικές πινελιές όπου αυτό απαιτείται. Μου άρεσαν περισσότερο τα κομμάτια Tarnov's Butcher, Psycho και I have mouth but I can't scream, τα δύο πρώτα λόγω της απειλητικότητας που σκορπούν απλόχερα και το τρίτο διότι μου άρεσαν οι ηλεκτρονικές του νότες.

Ερωτευμένος με την Catwoman!
Τα θέματα με τα οποία καταπιάνεται το Cat Lady είναι ζοφερά και πολύ ανησυχητικά διότι ανταποκρίνονται στο καταθλιπτικό κλίμα της εποχής μας. Από την αρχική οθόνη μέχρι το υπέροχο φινάλε του καταφέρνει όχι μόνο να μας κρατήσει το ενδιαφέρον και να μας διασκεδάσει αλλά να μας προβληματίσει κιόλας πάνω στις παθογένειες της εποχής μας. Είναι ένα συναρπαστικό και διασκεδαστικό Adventure game που αξίζει και με το παραπάνω τα 9 ευρώ του κόστους του στο Steam.

Θετικά:
- Φανταστικό σενάριο που καταπιάνεται με ενήλικα ζητήματα
- Ατμόσφαιρα που απορροφά τον παίκτη προξενώντας μεγάλη συναισθηματική φόρτιση
- Ενδιαφέροντες γρίφοι με προσιτό επίπεδο δυσκολίας
- Ευφάνταστες τοποθεσίες και χαρακτήρες που θυμίζουν θέατρο σκιών
- Χορταστική διάρκεια
- Πετυχημένο voice acting

Αρνητικά:
- Ψυχολογικά ανυπόφορο κλίμα
- Ανισορροπία στην δυσκολία των γρίφων και την σκηνική παρουσία χαρακτήρων από κεφάλαιο σε κεφάλαιο
- Φτωχή ποιότητα γραφικών

Βαθμολογία
Γραφικά: 6
Ήχος: 6
Gameplay: 8.5
Αντοχή: 7
Γενικά: 7

Ένα πολύ ιδιαίτερο Adventure για σκεπτόμενους παίκτες.
Γιάννης Μοσχονάς  



Πηγη
Tags

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια
* Please Don't Spam Here. All the Comments are Reviewed by Admin.
Δημοσίευση σχολίου (0)

buttons=(Accept !) days=(20)

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για καλύτερη φυλλομέτρηση. Δείτε...
Accept !
To Top