Call of Duty: Black Ops 3 | Review

0
 Εκδότης: Activision

Δημιουργός: Treyarch

Είδος: FPS

Άριθμός παικτών: 1 εώς 18

Ημερομηνία κυκλοφορίας: 6 Νοεμβρίου 2015

Κονσόλα: , , , ,

Review


Όπως ξαναέχω πει (πιθανώς και στα προηγούμενα 6-7 review των Call of Duty που έχω αναλάβει) το να αναλάβεις να γράψεις κριτική για αυτό το παιχνίδι είναι μία μικρή κατάρα. Κατά γιατί οι μισοί από εσάς που κάνετε κλικ στο κείμενο περιμένετε να δείτε ένα 6 επειδή είστε haters, και οι άλλοι μισοί περιμένετε να δείτε ένα 9+ επειδή μιλάμε για το καλύτερο Call of Duty όλων των εποχών (μέχρι του χρόνου δηλαδή που θα βγει το ακόμη καλύτερο Call of Duty όλων των εποχών).

Το παιχνίδι λανσαρίστηκε επισήμως την Παρασκευή και μετά από launch weekend που συνοδεύτηκε από τα πρώτα patch, πολύ γκρίνια και προβλήματα στους servers, το ρολόι στο Steam να έχει γράψει ήδη 21 ώρες playtime και ήρθε η ώρα της κρίσης.

Η Treyarch είναι μία εταιρία που έκανε την εμφάνισή της στην σειρά Call of Duty με το φιλότιμο Call of Duty 3 (που λίγοι λογικά θυμούνται ότι υπήρξε), πέρασε την εφηβεία της με το πολύ καλό World at War (που ωστόσο κυκλοφορησε ανάμεσα στο εξαιρετικό Call of Duty 4 και το αξεπέραστο Modern Warfare 2) και ωρίμασε με το Black Ops. Έκτοτε, η Treyarch έχει ανοίξει τα φτερά της και δεν είναι ο φτωχός συγγενής δίπλα στην Infinity Ward που απλά συμπληρώνει της ετήσιες κυκλοφορίες, αλλά έχει εδραιωθεί ως developer Call of Duty έχοντας μάλιστα και πολλούς φαν της σειράς της.


Έτσι, μετά το αρκετά πετυχημένο Black Ops 2, φέτος έχουμε την συνέχεια αυτής της υπό-σειράς, με το τρίτο μέρος. Το Black Ops 3 λαμβάνει χώρα στο ίδιο σύμπαν με τα προηγούμενα παιχνίδια (όχι ότι έχει ιδιαίτερη σημασία), και συγκεκριμένα 40 χρόνια μετά, το 2065. Το campaign του παιχνιδιού μας μεταφέρει στο μακρινό μέλλον, όταν η τεχνολογία δίνει τη δυνατότητα στον ήρωά μας που έχει χάσει τα άκρα του στο πεδίο μάχης να αποκτήσει προσθετικά μέλη και έξτρα ικανότητες δημιουργώντας μία killing cyber machine. Γενικά το όλο σενάριο είναι λίγο θολό, με την εταιρία να μην εξηγεί πως λειτουργεί όλο αυτό το σύστημα, ενώ παράλληλα το μικρό campaign που δεν ξεπερνά τις 6 ώρες σε διάρκεια, χάνει σε ιστορία και ποικιλιά gameplay και μπορεί να χαρακτηριστεί αρκετά υποδεέστερο από την εξαιρετική single player εμπειρία των δύο προηγούμενων τίτλων. Το σενάριο δεν παρουσιάζει το ίδιο ενδιαφέρον σε σχέση με το σκοτεινό Black Ops, ενώ το gameplay περιορίζεται στο ασταμάτητο πιστολίδι μεταξύ objectives χάνοντας σε ποικιλομορφία αποστολών και objectives.

Ωστόσο, εδώ πρέπει να προσθέσουμε πως όλες οι αποστολές μπορούν να παιχτούν co-op με φίλους (είτε online είτε split screen). Μέχρι και 4 άτομα μπορούν ταυτόχρονα να συμμετάσχουν στο παιχνίδι, μετατρέποντας το campaign σε διασκεδαστική εμπειρία παρόμοια με αυτή που προσέφεραν τα spec ops στην σειρά Modern Warfare. Παράλληλα κάνει πιο υποφερτό το gameplay στα υψηλότερα επίπεδα δυσκολίας, με την Treyarch να έχει πάει ένα βήμα παραπέρα και να προσθέτει το «Realistic» πέραν του «Veteran» που στην ουσία σας βρίσκει νεκρό με μία μόλις σφαίρα και το χειριστήριο κομματιασμένο δίπλα στην ραγισμένη τηλεόραση.

Μπορεί το campaign να μην λέει πολλά και με αυτά που διαβάσατε να σκέφτεστε «ε μωρέ θα το παίξω κάποια στιγμή όταν έρθει η καταστροφή το κόσμου και δεν θα έχω internet», αλλά εδώ έρχομαι να σας τσιγκλήσω λίγο και να σας παροτρύνω να το τελειώσετε (ακόμα και στο μικρότερο επίπεδο δυσκολίας) γιατί η Treyarch μας έχει φιλάξει ένα μικρό δωράκι: όταν το campaign ολοκληρωθεί ξεκλειδώνεται το nightmare mode που μεταμορφώνει την ιστορία σε post-apocalyptic Zombie game (ένα δάκρυ κύλησε). Σημειώνω πως το campaign δεν είναι διαθέσιμο στις εκδόσεις του παιχνιδιού για Xbox 360 και PS3, και κατ” επέκταση ούτε το Nightmare mode.


Και μιλώντας για ζόμπι δεν μπορούμε να μην πιάσουμε στο στόμα μας το fan-favorite Zombie mode που επιστρέφει δριμύτερο σε μία ακόμη κυκλοφορία της Treyarch. Μετά τα (κατ” εμέ) μέτρια Zombie maps του Black Ops 2 που είχαν έλλειψη φαντασίας και ποικιλίας, η ομάδα ανάπτυξης κατάφερε να επαναπροσδιορίσει το ήδη τέλειο mode. Με τον υπότιτλο «Shadows of Evil«, αυτή τη φορά μεταφερόμαστε σε μία σκοτεινή cult πόλη του 1940 και συναντάμε τέσσερις νέους χαρακτήρες που δεν θυμάμαι τα ονόματά τους – αλλά η μία είναι στρίπερ. Εδώ έχουμε την επιστροφή των Perk-a-Cola, του Pack-a-Punch που μας έλλειψε στο Black Ops 2, και γνωρίζουμε τα GobbleGum Machines που στην ουσία μας βγάζουν τυχαία perks. Παράλληλα έχουμε την εισαγωγή ενός νέου χαρακτηριστικού, του Beast mode που μετατρέπει για περιορισμένο χρόνο τον χαρακτήρα σε ένα πλάσμα με πλοκάμια (αχεμ) και μπορεί να σκοτώσει ζόμπι, να δώσει ηλεκτρική ενέργεια και να ανοίξει μέρη που κανονικά δεν είναι προσβάσιμα.

Το Shadows of Evil είναι ίσως ο μεγαλύτερος χάρτης που η Treyarch έχει ποτέ δημιουργήσει στην σειρά, κάνοντας εφικτές χιλιάδες στρατηγικές προσέγγισης και επιβίωσης. Και αυτό το mode είναι διαθέσιμο τόσο solo όσο και σε συνεργασία με άλλα 3 άτομα, ενώ υπάρχει δυνατότητα split screen δύο ατόμων.

Τελειώνοντας με τα πράγματα που συμπληρώνουν το πακέτο, ήρθε η ώρα να περάσουμε στο ζουμί που δεν είναι άλλο από το multiplayer του τίτλου που αποτελεί ουσιαστικά και τον βασικό λόγο αγοράς του. Το multiplayer εδώ αποτελεί ένα κράμα του Black Ops 2 και του περσινού Titanfall, διατηρώντας ωστόσο στον πυρήνα του την κλασσική CoD συνταγή. Όσοι έχετε ασχοληθεί με κάποιο από τα παιχνίδια της σειράς στην μετά Modern Warfare εποχή λογικά θα αισθανθείτε γρήγορα οικεία με τις πρώτες παραστάσεις σας από το multiplayer, ειδικά αν διαβάζετε αυτό το κείμενο και μάθετε μερικές αλλαγές που χρήζουν προσοχής.


Αρχικά, από την πρώτη στιγμή που θα επιλέξετε να μπείτε στο multiplayer το παιχνίδι θα σας καλέσει να επιλέξεις την κατηγορά Specialist που επιθυμείτε. Κάθε Specialist χαρακτήρας έχει 2 ειδικές ικανότητες, οι οποίες χορηγούνται για περιορισμένο χρονικό διάστημα κατά την διάρκεια του αγώνα (φορτίζουν με την πάροδο του χρόνου και τα points που μαζεύετε). Οι 9 κλάσσεις Specialist σε συνδυασμό με τις 2 επιλογές που περιλαμβάνει η κάθε μία δημιουργεί μία ποικιλία 18 ειδικών παραμέτρων κάνοντας αρκετά δύσκολη την επιλογή αυτής που ταιριάζει στο στυλ παιχνιδιού σας. Για παράδειγμα, τα Gravity Spikes είναι πολύ καλά για να σκοτώνετε πολλούς εχθρούς μαζεμένους σε μικρό χώρο, ενώ η Vision Pulse θα αποκαλύψει τους παίκτες που βρίσκονται στην γύρω περιοχή για περιορισμένο χρόνο αποκαλύπτοντας την ακριβή τους θέση.

Από το Black Ops 2 επιστρέφει το σύστημα Pick 10 στο Create a Class που σας επιτρέπει να επιλέξετε 10 αντικείμενα για κάθε κλάσση συμπεριλαμβανομένων των perks. Για παράδειγμα, μπορείτε να θυσιάσετε μία χειροβομβίδα για ένα έξτρα Weapon Attatchment ή να αφαιρέσετε εντελώς το δευτερεύον όπλο ώστε να έχετε περισσότερα από ένα perk της ίδιας κατηγορίας. Οι συνδυασμοί είναι πολλοί, και ο καθένας μπορεί να θυσιάσει ότι θεωρεί λιγότερο απαραίτητο για να αποκτήσει πρόσβαση σε κάτι άλλο.

Oι 12 χάρτες του παιχνιδιού δεν αποτελούν κάτι πρωτοποριακό ή κάτι εξαιρετικό και ευφάνταστο, αλλά είναι δομικά καλοσχεδιασμένοι ώστε να ενισχύουν τις close quarter μάχες αλλά και τις νέες κινήσεις που γίνονται δυνατές από τους βιονικούς στρατιώτες (λέμε με και περπατάω στον τοίχο). Το παιχνίδι έτσι γίνεται ακόμη πιο fastpaced, ανοίγωντας ακόμη περισσότερο τον τρόπο που μπορεί να επιτεθεί κανείς σε ένα objective ή να χωθεί στη μάχη.



Κάγκουρες

Λόγω του ακόμη πιο γρήγορου ρυθμού που εισάγει το παιχνίδι, το να διατηρήσεις ένα μεγάλο scorestreak είναι ακόμη δυσκολότερο, μιας και οι εχθροί μπορούν να παταχθούν από κάθε γωνιά, παράθυρο ή (wait for it) λίμνη, απαιτώντας ακόμη μεγαλύτερο επίπεδο ικανότητας για να καταφέρει κανείς να φτάσει σε υψηλό Kill/death ratio. Όσον αφορά τα τεχνικά θέματα, οι πρώτες μέρες της κυκλοφορίας ταλανίστηκαν από αρκετά προβλήματα που εν μέρει έχουν πλέον περιοριστεί, με την PC version να περιμένει ακόμη ένα patch που θα βελτιώσει το optimization του παιχνιδιού που δεν ήταν και το καλύτερο δυνατό. Κατ” τ” άλλα, η κατάσταση είναι στα ίδια επίπεδα που είναι σε κάθε launch Call of Duty: σπασμένα spawn points, προβλήματα στους servers λόγω του πολύ κόσμου, hackers με aimbot που θα φάνε (ή εφαγαν ήδη) ban, overpowered όπλα που θα γίνουν nerfed στο επόμενο patch και άλλα τέτοια ωραία.

Μπορεί από αυτά που έγραψα να μην φαίνομαι πολύ ενθουσιασμένος από το παιχνίδι, αλλά το θεωρώ ένα κλικ καλύτερο από τα πρόσφατα παιχνίδια της σειράς στον τομέα αυτό. Εθιστικό, γρήγορο, απολαυστικό πιστολίδι, ξέφρενοι ρυθμοί, killstreaks που ανταμείβουν την ικανότητα. Στα θετικά εδώ να προσμετρήσουμε πως το split-screen online επιστρέφει και πλέον αποτελεί επιλογή και στην έκδοση για PC.

Στον οπτικό τομέα, το παιχνίδι είναι αρκετά όμορφο με ωραία εφέ, και καλοσχεδιασμένα textures και animations, χωρίς φυσικά να φτάνει σε ποιότητα άλλους τίτλους. Παραχωρήσεις έπρεπε να γίνουν έχει παραδειχτεί πολλάκις και η ομάδα ανάπτυξης προκειμένου ο τίτλος να τρέχει σταθερά στα 60FPS, και το θετικό είναι πως τα καταφέρνει. Το ίδιο δεν ισχύει ωστόσο με τις εκδόσεις του Xbox 360 και PS3, που από αναφορές και συγκρίσεις προκύπτει ότι η προχειροδουλειά δεν είναι αρκετή λέξη να περιγράψει το αποτέλεσμα της δουλειάς της Treyarch για τα συστήματα παλιάς γενιάς. Τέλος, η έκδοση PC τονίσαμε πως πάσχει από μερικά θέματα optimization που ελπίζουμε να λυθούν στο επόμενο patch ιδιαίτερα για αυτούς με mid-range συστήματα που ξεπερνούν τις απαιτήσεις που είχε θέσει η εταιρία.



Κλείνοντας, το Call of Duty Black Ops 3 όχι, δεν είναι το καλύτερο Call of Duty όλων των εποχών. Ο εξαιρετικός ανασχεδιασμός του Zombie mode και το ανανεωμένο, εθιστικό multiplayer δεν αποτελούν συγχωροχάρτι για το μετριότατο campaign και τα αρκετά προβλήματα που το συνόδεψαν στην κυκλοφορία. Το Black Ops 3 είναι ένα εξαιρετικό παιχνίδι με πολύ περιεχόμενο, καλοσχεδιασμένο multiplayer που σίγουρα θα κρατήσει τους παίκτες απασχολημένους μέχρι του χρόνου τέτοια περίοδο, αν όχι για περισσότερο.

          



Πηγη
Tags

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια
* Please Don't Spam Here. All the Comments are Reviewed by Admin.
Δημοσίευση σχολίου (0)

buttons=(Accept !) days=(20)

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για καλύτερη φυλλομέτρηση. Δείτε...
Accept !
To Top