Lara Croft and the Temple of Osiris Review

0
Η Lara Croft δεν ήταν πάντα το κοριτσάκι που σαβουριάζεται σε σπηλιές και λαγκάδια όπως στο Tomb Raider του 2013. Οχι αγαπητοί. Η αρχαιολόγος με τα γιγάντια στήθη ήταν και μια κυρία που δεν δίσταζε να τα βάλει με θεούς και οχι μόνο να τους νικάει, αλλά να το κάνει παίρνοντάς τους και τα σώβρακα. Στο Lara Croft and the Temple of Osiris, τον διάδοχο του Lara Croft and the Guardian of Light, η badass Lara επιστρέφει και κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα: να σώζει τον κόσμο από αρχαία πνεύματα του κακού.

Μια χαρούμενη ημέρα λοιπόν, η Lara Croft και ο νέος γκο.. εχμ... συνεργάτης της Carter Bell, που τυγχάνει να είναι και λίγο τυχοδιώκτης, λίγο ληστής κτλ (καρικατούρα του Drake για όσους πιάσανε το αστείο), μπαίνουν στο αιγυπτιακό ναό του Osiris να ψάξουν για καλούδια και να διδάξουν την ανθρωπότητα ιστορία. Βρίσκουν λοιπόν το staff of osiris και επειδή ο λησταρχάκος δεν έχει καθόλου υπομονή, καταλήγουν και οι δύο καταραμένοι, ενώ σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ο αρχαίος θεός Set απειλεί να καταστρέψει την ανθρωπότητα. Ευτυχώς μαζί με τον διαβολικό θεό, εμφανίζεται η Isis, σύζηγος του Osiris, και ο γιος τους Horus, οι οποίοι συμφωνούν μαζί με την Lara και τον Carter να βοηθήσουν ώστε να αναστήσουν τον Osiris και να δώσουν ένα τέλος στα εφιαλτικά σχέδια του Set. Μην περιμένετε σοβαρή ιστορία, άλλωστε μιλάμε για παιχνίδι “Lara Croft”, όχι “Tomb Raider”.

Το Lara Croft and the Temple of Osiris, όπως και ο προκάτοχός του, παίζεται από ισομετρική οπτική γωνία και δίνει μεγάλη έμφαση στους γρίφους και στο platforming, που διανθίζει με μάχες. Στις μάχες ο δεύτερος αναλογικός χρησιμεύει στη στόχευση σαν dual-stick shooter. Επιστρέφει και το σύστημα με τις αναβαθμίσεις που σας δίνει περαιτέρω δυνατότητες μέσω κάποιων αντικειμένων όπως μαγικά δαχτυλίδια και φυλαχτά, τα οποία μπορούν να αλλάξουν λίγο τον τρόπο με τον οποίο πολεμάτε και να κάνετε τη ζωή σας πιο εύκολη. Ταυτόχρονα, μέσα σε κανονικούς αλλά και “προαιρετικούς” τάφους, βρίσκετε power-ups που ανεβάζουν την υγεία και το ποσοστό των πυρομαχικών σας, ενώ έχετε κάποια challenges όπως να χρησιμοποιήσετε βόμβες για να μετακινήσετε πράγματα ή να κάνετε συγκεκριμένο χρόνο να ολοκληρώσετε τον τάφο. Το αποτέλεσμα είναι όπλα, ακόμα περισσότερα δαχτυλίδια και φυλαχτά και αναβαθμίσεις υγείας και πυρομαχικών.

Διασκεδαστικός χαμός.
Διασκεδαστικός χαμός.

Οι γρίφοι είναι κυρίως περιβαλλοντικοί και επικεντρώνονται στα άλματα, χρήση διακοπτών, βαριές μπάλες και πλατφόρμες πίεσης, ενώ η χρήση των βομβών αυτή την φορά είναι πολύ πιο επιτακτική. Βέβαια θα βαρεθείτε να τσουλάτε μεταλλικές σφαίρες δεξιά κι αριστερά, αφού πλέον μαζί με τις κλασικές που αποτελούν απλά ένα ικανό βάρος για διακόπτες, υπάρχουν τα sunlight spheres που ανοίγουν πόρτες αλλά και ωρολογιακές βόμβες οι οποίες σκάνε μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, από τη στιγμή που τις αγγίζει η Lara ή φεύγουν από την αρχική τους θέση. Την πιο μεγάλη διαφορά στο παιχνίδι όμως την κάνει το staff of osiris που αφενός αποτελεί εναλλακτικό όπλο, αφού μπορείτε να χρησιμοποιείτε την ακτίνα του για να κάνετε ζημιά σε εχθρούς, αλλά και να λύνετε γρίφους με καθρέφτες και κάτοπτρα. Επίσης είναι χρήσιμο και χωρίς την ακτίνα, αφού μπορείτε να κάνετε συγκεκριμένα στοιχεία της πίστας να μετακινηθούν ή να καθυστερείτε την πυροδότηση των σφαιρών-βομβών.

Τα αφεντικά του παιχνιδιού έχουν περίπου την ίδια φιλοσοφία με τις πίστες. Στις περισσότερες περιπτώσεις αντιμετωπίζονται με το να βρείτε το μοτίβο τους και να κάνετε τις ανάλογες ενέργειες έτσι ώστε να τους προκαλέσετε φθορά και να επαναλάβετε όσες φορές χρειάζεται για να τους νικήσετε. Υπάρχουν αφεντικά με αρκετα δημιουργικό σχεδιασμό, όπως ο τεράστιος σκαραβαίος που καλείστε να αντιμετωπίσετε πάνω σε μια μπάλα που κυλά αργά, αλλά και κουραστικά αφεντικά όπως ένας τεράστιος κροκοδειλόμορφος θεός που πρέπει να “ταΐσετε” βόμβες.

Ένα από τα αφεντικά του παιχνιδιού.
Ένα από τα αφεντικά του παιχνιδιού.

Κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού βρίσκετε διαμάντια με το φτυάρι. Πέρα από το σκορ και τα στατιστικά για το πόσο καλά τα πήγατε, πλέον μπορείτε να χρησιμοποιείτε τα διαμάντια για να ανοίγετε σεντούκια. Όσα περισσότερα διαμάντια έχετε μαζέψει, τόσο καλύτερους θησαυρούς βρίσκετε μέσα στα σεντούκια. Τα διαμάντια βρίσκονται κυριολεκτικά παντού, μέσα σε βάζα, πέφτουν αφού λύσετε κάποιο γρίφο ή νικήσετε κάποιο αφεντικό, ακόμα και απλά τριγύρω. Τα μαζεύετε και στο τέλος ανοίγετε τα σεντούκια για να παραλάβετε τα καλούδια που σας επέφερε η σκληρή δουλειά. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι τα διάφορα κουλά bugs που υπάρχουν στο παιχνίδι, τα οποία έχουν να κάνουν κυρίως με ελλειπές clipping. Για παράδειγμα μπορεί να μην έχει πατήσει καλά κάποια σφαίρα σε κάποιον διακόπτη, να μην το καταλάβετε και να ψάχνετε πως ανοίγει μια πόρτα, μέχρι να ανακαλύψετε ότι απλά ήθελε λίγο παραπάνω σπρώξιμο. Πολλές φορές βρίσκετε και κάποιους ενοχλητικούς αόρατους τοίχους και άλλα τέτοια ωραία.

Το co-op είτε online, είτε τοπικό, είναι καταπληκτικό. Το παιχνίδι αλλάζει το περιβάλλον έτσι ώστε οι γρίφοι να προσαρμόζονται στον αριθμό των παικτών (έως τέσσερις). Οι δύο αρχαιολόγοι έχουν το magnetic grapple έτσι ώστε να γεφυρώνουν χάσματα, ενώ οι δύο θεοί έχουν το staff of osiris και είναι ιδανικοί για να λύνουν τους γρίφους. Όλοι μαζί και με σωστή συνεννόηση μπορούν να κάνουν θαύματα. Βέβαια bugs παρουσιάζονται και στο online, με μερικά αστεία αποτελέσματα, όπως το να μην ενεργοποιείται κάποιος διακόπτης στους μισούς παίκτες, ενώ οι υπόλοιποι να είναι έτοιμοι να προχωρήσουν.

Η δράση πλαισιώνεται από γρίφους.
Η δράση πλαισιώνεται από γρίφους.

Περνώντας στον τεχνικό τομέα, τα πράγματα δεν είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακά. Η μηχανή γραφικών είναι η ίδια με του Guardian of Light, που είναι η ίδια με του Tomb Raider Underworld. Είναι παλιά, ξεπερασμένη και φαίνεται. Η παλέτα χρωμάτων του παιχνιδιού δεν βοηθάει επίσης, αφού δεν έχει αρκετή ποικιλία, ακόμα και σε περιστάσεις που προσφέρονται για κάτι πιο φανταχτερό. Η μουσική είναι γενικά αδιάφορη. Πολύ αιγυπτιακό πνευστό βγαλμένο από τις ταινίες του Indiana Jones, τίποτα ιδιαίτερο όταν δεν ακούτε ήχους του παιχνιδιού. Από την άλλη, τα ηχητικά εφέ από εκρήξεις, μεταλλικά αντικείμενα, ανθρωπόμορφους κροκόδειλους κτλ είναι πολύ καλύτερα. Στο ρόλο της Lara επιστρέφει η Keeley Hawes από τα Tomb Raider της προηγούμενης γενιάς. Αυτό είναι καλό γιατί έχουμε μια Lara που δεν κλαψουρίζει και έχει χιούμορ. Απλά οι διάλογοι είναι κακογραμμένοι και δεν βοηθάνε πολύ σε οτιδήποτε έχει να κάνει με χιούμορ. Αντίθετα, η ηθοποιός που δίνει τη φωνή της στην Isis προσπαθεί πολύ να το παίξει “είμαι μια θεά-κυρά που τιμώ τον άντρα μου και είμαι πάνσοφη” με αποτέλεσμα όλες οι ατάκες της να λέγονται με τον ίδιο ακριβώς τόνο, σαν να λέει το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά. Και πάλι, οι διάλογοι δεν το σώζουν με τίποτα.

Αν είστε φαν του είδους και θέλετε περισσότερη Lara μέχρι να βγει το επόμενο Tomb Raider, το Lara Croft and the Temple of Osiris είναι για σας. Θα σας διασκεδάσει αρκετά, ειδικά αν θέλετε να μαζέψετε τα πάντα και να κάνετε όλα τα challenges και να ανακαλύψετε μυστικά.
  • Έξυπνοι γρίφοι
  • Πολλοί τάφοι και πράγματα προς συλλογή/ανακάλύψη
  • To co-op λειτουργεί σωστά
  • Βελτιώνει τη συνταγή του προκατόχου του
  • Η μηχανή γραφικών δείχνει την ηλικία της
  • Αδιάφορη ιστορία και διάλογοι
  • Bugs
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 7.5
ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:PS4 (review), Xbox One, PC
ΑΝΑΠΤΥΞΗ:Crystal Dynamics
ΕΚΔΟΣΗ:Square Enix
ΔΙΑΘΕΣΗ:CD Media
ΕΙΔΟΣ:Action adventure
ΠΑΙΚΤΕΣ:Single-player, multiplayer
ΕΠΙΣΗΜΟ SITE:http://www.laracroft.com/
HM. ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ:9/12/2014
PEGI:12


πηγη

Tags

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια
* Please Don't Spam Here. All the Comments are Reviewed by Admin.
Δημοσίευση σχολίου (0)

buttons=(Accept !) days=(20)

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για καλύτερη φυλλομέτρηση. Δείτε...
Accept !
To Top